Ανάρτηση από e-globbing.blogspot.com
Το μικρό ψάρι
Μικροί οι άνθρωποι, ψαρεύουμε με μια υπόσχεση μονάχα στο αγκίστρι μας, κι όμως ελπίζουμε πως θα πιάσουμε το μεγαλύτερο ψάρι.
Λιμνάζοντα τα ύδατα από κάτω μας, χάνεται η πετονιά στη θολούρα, μα εμείς λέμε «δεν βαριέσαι, έχει ο θεός».
Περάσαν οι ώρες και είναι άδειος ακόμα ο κουβάς, που θα πάει θα γιομίσει, «το ψάρεμα έτσι και αλλιώς θέλει υπομονή», μονολογούμε.
Άδειος ο κουβάς, άδειο το στομάχι, τώρα πια κανείς δεν μας υπόσχεται, όμως μάθαμε να δίνουμε οι ίδιοι υποσχέσεις στον εαυτό μας και στο στομάχι μας, υποσχέσεις και ελπίδες.
Βάρυνε το καλάμι στα χέρια μας, μα δεν είναι ότι πιάσαμε ψάρι, έχει μπλεχτεί το αγκίστρι στο βράχο και δεν λέει να ξεσκαλώσει.
Μένουμε και περιμένουμε, νύχτα και μέρα, αρνούμαστε να κόψουμε την πετονιά και να βάλουμε πλώρη για άλλες θάλασσες.
φοβούμαι πως είμαστε τελικά εμείς που αγκιστρωθήκαμε, με δόλωμα τις υποσχέσεις, και μπασμό[1] τις ελπίδες, όμως δεν βλάφτει να περιμένουμε λιγάκι ακόμα, θα γυρίσει ο τροχός που θα πάει.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
[1] Ο μπασμός είναι ένα μείγμα από βρωμεσμένα δολώματα που το ρίχνουν οι ψαράδες στην θάλασσα για να προσελκύσει η μπόχα τα ψάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου