Ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ με αφορμή τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα
18 Σεπτεμβρίου 2013, 00.04
Ο αντιφασίστας μουσικός, Παύλος Φύσσας, πέφτει νεκρός στο Κερατσίνι από μαχαίρι Χρυσαυγίτη. Μια εγκληματική πράξη ενταγμένη στην οργανωμένη και καθοδηγούμενη δραστηριότητα της ναζιστικής – εγκληματικής οργάνωσης.
Είχε προηγηθεί η δολοφονική επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής σε κομμουνιστές, συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, στο Πέραμα, καθώς και άλλες επιθέσεις σε μετανάστες και Έλληνες εργάτες.
7 χρόνια μετά, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...
Ο Παύλος θα ζει στο δρόμο του αγώνα, εκεί που κρίνεται το δίκιο, εκεί που ο λαός θα σπάσει μια για πάντα το αυγό του φιδιού.
Ντοκιμαντέρ με συνεντεύξεις που μαρτυρούν τα γεγονότα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, πώς απάντησε ο λαός και η νεολαία, συνεντεύξεις που αποκαλύπτουν γνωστές και άγνωστες πτυχές της πολύκροτης δίκης της Χρυσής Αυγής...
Συνεντεύξεις δίνουν οι:
• Μάνος Μαλαγάρης, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στη δίκη της Χ.Α.
• Χρύσα Παπαδοπούλου, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής της οικογένειας Φύσσα στη δίκη της Χ.Α.
• Χάρης Στρατής, συνήγορος Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στη δίκη της Χ.Α.
• Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ
•Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας
• Ιάσονας Φανός, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών το 2013
• Ηρώ Κοτσαμπά, μέλος του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας το 2013
Μια παραγωγή της Επιτροπής Προπαγάνδας του ΚΣ της ΚΝΕ
Στις 14-25 Φλεβάρη 1956 πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ. Το 20ό Συνέδριο, στο πλαίσιο της δεξιάς οπορτουνιστικής στροφής που επέφερε βαριές και μακρόχρονες αρνητικές επιπτώσεις για ολόκληρο το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα (ΔΚΚ), καταδίκασε «την προσωπολατρία του Στάλιν και τις συνέπειές της», ρίχνοντας στα αζήτητα τα επιτεύγματα από την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, που πραγματοποίησαν το Κόμμα και ο σοβιετικός λαός με την ηγεσία του Ι. Β. Στάλιν. Ταυτόχρονα, το 20ό Συνέδριο διατήρησε όσα αρνητικά χαρακτήριζαν αυτή την πορεία, πρωταρχικά τη στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, πριν και στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, καθώς και μετά απ' αυτόν.
Ενα μήνα αργότερα (11-12 Μάρτη 1956), συνήλθε στο Βουκουρέστι η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ, οργανωμένη από τις ηγεσίες έξι κομμάτων (ΚΚΣΕ, Ρουμάνικο Εργατικό Κόμμα, Βουλγαρικό ΚΚ, Ουγγρικό Κόμμα Εργαζομένων, Πολωνικό Ενοποιημένο Εργατικό Κόμμα και ΚΚ Τσεχοσλοβακίας).
Η συγκρότηση της Διεθνούς Επιτροπής, με το ιδιαίτερο πολιτικό βάρος που της προσέδιδε η συμμετοχή σε αυτήν έξι κομμάτων εξουσίας, αποτελούσε το πιο ισχυρό αντίβαρο προκειμένου να αποκτήσει το απαραίτητο κύρος η επιχείρηση καθαίρεσης της ηγεσίας του ΚΚΕ. Γιατί, παρά την εναντίον της επίθεση και μάλιστα από δυνάμεις του ΚΚΣΕ, η ηγεσία του ΚΚΕ, ιδιαίτερα στην πολιτική προσφυγιά, έχαιρε της εμπιστοσύνης του κομματικού δυναμικού. Οι κομματικές δυνάμεις είχαν συσπειρωθεί ακόμα περισσότερο με τη Γ' Συνδιάσκεψη του Κόμματος (10-14 Οκτώβρη 1950), που αποτελούσε ένα τείχος απέναντι στην οπορτουνιστική πλατφόρμα και τη συκοφαντία.
Τώρα που καταλαγιάζει κάπως ο κουρνιαχτός από το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο του Αμερικανού γερουσιαστή Μενέντεζ, τα «ψιλά γράμματα» που βλέπουν το φως της δημοσιότητας εκθέτουν ακόμα περισσότερο την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα που το υπερασπίζονται με θέρμη, ως δήθεν «ασπίδα προστασίας» των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έναντι των τουρκικών αμφισβητήσεων σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Το νομοσχέδιο προβλέπει, για παράδειγμα, να κατατίθενται στις ΗΠΑ οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά αεροσκάφη (λες και δεν τις ξέρουν...). Με ποιο κριτήριο όμως θα ορίζεται η παραβίαση; Με βάση τα 10 μίλια (όπου η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα στον εναέριο χώρο του Αιγαίου) ή με τα 6 μίλια που αναγνωρίζει η Τουρκία; Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ αποκτούν το δικαίωμα να καθορίζουν αν μια τουρκική ενέργεια είναι παραβίαση ή όχι, την ώρα μάλιστα που το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει τέτοιες «λεπτομέρειες» στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, τα οποία θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Είναι επομένως κατανοητό ότι οι τουρκικές παραβιάσεις μπαίνουν στο ζύγι του παζαριού ανάμεσα σε ΗΠΑ - Τουρκία, ενώ μένει ανοιχτός ο δρόμος για διαρκή αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας με τη βούλα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Επιβεβαιώνεται επίσης ότι βασική αποστολή του νομοσχεδίου, που προωθήθηκε από το ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ, είναι να ενισχύσει τον «αντι-Ιράν» άξονα των ΗΠΑ - Ισραήλ στην περιοχή, με ενεργότερη εμπλοκή της Ελλάδας και της Κύπρου, που τις εκθέτει ακόμα περισσότερο στην επιθετικότητα της Τουρκίας και οξύνει την αντιπαράθεση με τη Ρωσία, η οποία έχει ανταγωνιστικά συμφέροντα με το ΝΑΤΟ στην περιοχή. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι ο ρόλος «μεντεσέ» που έχει αναλάβει η Ελλάδα για τα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα, όχι μόνο δεν διασφαλίζει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά τα υπονομεύει ακόμα περισσότερο, είτε υπάρξει συμβιβασμός ΝΑΤΟ - Τουρκίας, είτε η Ελλάδα συνεχίσει να αξιοποιείται σαν «αιχμή του δόρατος» στη μεταξύ τους αντιπαράθεση.
... τόσοι, μετρημένοι ήταν στη "συγκέντρωση της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ. Σε απλά ελληνικά, ούτε τους μπράβους που τους φυλάνε δε μπόρεσαν να μαζέψουν, κυριολεκτικά. Δείτε τις φωτογραφίες και σκεφτείτε ότι αν μαζευαν τις οικογένειες τις δικές τους και των μπράβων , πιο πολύ κόσμο θα είχαν.
Μην ξεχάσουμε βέβαια να αναφέρουμε ότι σε αυτή την ... κοσμοσυρροή συνέβαλε και η ΑΔΕΔΥ
Πριν ένα μήνα η τωρινή Υπουργός Εργασίας, στηρίζοντας το νόμο-λαιμητόμο του ψαλιδοχέρη Κατρούγκαλου, ανέφερε στη Βουλή πως "για το μέλλον θα δούμε τα δημοσιονομικά δεδομένα και θα πράξουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να μην επιβαρυνθούν οι συνταξιούχοι"!
Το μέλλον ήρθε και έφερε νέο πετσόκομμα στις συντάξεις με μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 3,2δισ. ευρώδηλαδή ποσοστιαία μείωση κατά 12%.
Η κυβέρνηση που με υποσχέσεις διαλαλεί το τέλος των μνημονίων και αναφέρεται με ενθουσιασμό στη μεταμνημονιακή Ελλάδα, δείχνει στην πράξη τι εννοεί με τις λέξεις «ανάπτυξη» και «κανονικότητα». Νέες μειώσεις, νέος σφαγιασμός, καμία κατάργηση αντιασφαλιστικού-αντεργατικού νόμου, καμία αναπλήρωση των απωλειών!
Το ΠΑΜΕ είχε ενημερώσει από νωρίς πως ο ανταγωνισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και οι κοκορομαχίες για το ποιος είναι ο λιγότερο ψαλιδοχέρης, δεν μπορεί να κρύψει την πλήρη σύμπνοια, τον κοινό βηματισμό, τη διατήρηση του παλιού αντιασφαλιστικού οπλοστασίου που αναβαθμίζεται συνεχώς με νέους αντιασφαλιστικούς νόμους με βάση τις δεσμεύσεις του 3ου μνημονίου που όλοι μαζί ακολουθούν κατά γράμμα.
Τώρα είναι ανάγκη να μπει από το εργατικό-λαϊκό κίνημα συνολικό μπλόκο στους σύγχρονους «ψαλιδοχέρηδες» μισθών- συντάξεων και δικαιωμάτων. Να μπει τέλος στη λογική των ψίχουλων και τις συντάξεις πείνας. Να δυναμώσει ο αγώνας για την αναπλήρωση των απωλειών.
Η Δυτική Αττική βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα, για τους 16 νεκρούς και τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν οι προχτεσινές πλημμύρες. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής μετράνε απώλειες και πληγές από φυσικές καταστροφές, βιομηχανικά και εργατικά ατυχήματα.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Δυτική Αττική είναι από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές στο Λεκανοπέδιο (αν όχι σε ολόκληρη την Ελλάδα), με άναρχη δόμηση, ανεξέλεγκτη επιχειρηματική δραστηριότητα, ανοχύρωτη από πλημμύρες και φωτιές, απροστάτευτη σε περίπτωση μεγάλης έκτασης βιομηχανικού ατυχήματος.
Αυτό, βέβαια, δεν εμποδίζει σε τίποτα την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου να παρουσιάζουν την ευρύτερη περιοχή ως έναν από τους βασικότερους «κρίκους» στον «αναπτυξιακό» σχεδιασμό για το κεφάλαιο, καθώς φιλοξενεί ή συνορεύει με στρατηγικής σημασίας υποδομές για την ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο.
Για παράδειγμα, στη Δυτική Αττική βρίσκονται τα ΕΛΠΕ, μια από τις πιο κερδοφόρες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Βρίσκονται σημαντικές ναυπηγοεπισκευαστικές υποδομές, που αποτελούν πόλο έλξης ανταγωνιστικών κεφαλαίων για την αξιοποίησή τους από πολυεθνικούς ομίλους.
