Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Κρύβουν την αιτία

Η Δυτική Αττική βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα, για τους 16 νεκρούς και τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν οι προχτεσινές πλημμύρες. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής μετράνε απώλειες και πληγές από φυσικές καταστροφές, βιομηχανικά και εργατικά ατυχήματα.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Δυτική Αττική είναι από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές στο Λεκανοπέδιο (αν όχι σε ολόκληρη την Ελλάδα), με άναρχη δόμηση, ανεξέλεγκτη επιχειρηματική δραστηριότητα, ανοχύρωτη από πλημμύρες και φωτιές, απροστάτευτη σε περίπτωση μεγάλης έκτασης βιομηχανικού ατυχήματος.
Αυτό, βέβαια, δεν εμποδίζει σε τίποτα την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου να παρουσιάζουν την ευρύτερη περιοχή ως έναν από τους βασικότερους «κρίκους» στον «αναπτυξιακό» σχεδιασμό για το κεφάλαιο, καθώς φιλοξενεί ή συνορεύει με στρατηγικής σημασίας υποδομές για την ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό και μεταφορικό κόμβο.
Για παράδειγμα, στη Δυτική Αττική βρίσκονται τα ΕΛΠΕ, μια από τις πιο κερδοφόρες καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Βρίσκονται σημαντικές ναυπηγοεπισκευαστικές υποδομές, που αποτελούν πόλο έλξης ανταγωνιστικών κεφαλαίων για την αξιοποίησή τους από πολυεθνικούς ομίλους.

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Περί ακραίων φαινομένων και ...υπευθύνων


    Όχι που δε θα έχαναν οι δημοσιογραφίσκοι των αστικών καναλιών να αρχίσουν την άκρως αποπροσανατολιστική και προσβλητική για τα θύματα της κακοκαιρίας κουβέντα ότι ο λαός είναι συνυπεύθυνος για την τραγωδία στη δυτική Αττική λόγω των "αυθαιρέτων" που χτίζει μπαζώνοντας το ρέμα. Για να δούμε όμως τα αίτια και τι πραγματικά γίνεται:

Εξηγούμαστε...


Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

Oι "ανύπαρκτοι" και οι υπαρκτοί κίνδυνοι


Και ξαφνικά , φίλοι, "φίλοι" και εχθροί , άρχισαν να αναρρωτιούνται, αφού ξεπεράστηκε η πρώτη έκπληξη. Στην αρχή ψιθυριστά, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός όλο και πιο δυνατά.
" Τώρα τι είναι αυτό το πράμα;" "Τσ! Τσ! μα βρε παιδί μου ήταν ανάγκη;" " Που τον θυμήθηκαν αυτόν;"  " Πλυντήριο για το κάθε πικραμένο θα γίνουμε;" " Τι λάθος είναι αυτό πάλι, πάνω που παίρνουμε λίγο πάνω μας!" Και οι φωνές όσο πήγαινε και δυνάμωναν. Στα soscial media  φύσικα, γιατί  η πραγματικότητα είναι σκληρή. Φόροι, ανέχεια, δυστυχία, το παιδί που πέρασε στο πανεπιστήμιο αλλά που θα βρω να το σπουδάσω , τα σχολεία που ξεκινούν  με όλα όσα έξοδα κουβαλούν, οι λογαριασμοί που έρχονται με ρυθμό καταιγίδας, η ΔΕΗ που απειλεί να κόψει το ρεύμα , η εφορία που απειλεί με κατασχέσεις, η, ... η,... η.... ποιος έχει όρεξη να ασχοληθεί με το αν ο Νταλάρας τραγουδήσει στο φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ;
Όλος αυτός ο ορυμαγδός για τον Νταλάρα , μεγάλη η χάρη του. Το θέμα από μόνο του δεν αξίζει καν τον κόπο να το συζητάει κανείς , εκτός από κάποιους "ανύπαρκτους" "ορφανά, εγκαταλειμμένα" από το ΣΥΡΙΖΑ , που ξέμειναν με το κουτάκι της μπύρας στο  χέρι στην πλατεία Συντάγματος , να γιορτάζουν το "ΟΧΙ". Αυτά τα "απατημένα" πλάσματα, βρήκαν , ή νόμισαν πως βρήκαν επιτέλους την ευκαιρία να ανακαλύψουν  , στροφή συμβιβασμού στο ΚΚΕ, πλυντήριο  ιδεολογικών ανομιών , κλπ κλπ.
Ασχολούμαστε με όλους αυτούς; Όχι βέβαια. Αφήστε τους στη μοναξιά τους και στην ανυπαρξία τους.

Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

"Αγαπημένα" αντιΚΚΕ ήθη και έθιμα.

Σε αυτόν τον τόπο που ζούμε τα ήθη και τα έθιμα ακολουθούν μια κυκλική επαναλαμβανόμενη κίνηση στο χώρο και στο χρόνο. Λογικό, λογικότατο.
Την ίδια κυκλική επαναλαμβανόμενη, σταθερή κίνηση , ακολουθούν και τα αντιΚΚΕ έθιμα.
Θα μπορούσε κανείς να τα χωρίσει σε δύο μεγάλες κατηγορίες.
1.Όσα σταθερά αναβιώνουν με αφορμή τα Συνέδρια του ΚΚΕ.
2.Όσα σταθερά επαναλαμβάνονται στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Στην πρώτη περίπτωση συνηθίζεται να ψάχνουν κάποιον που στον προσυνεδριακό διάλογο μπορεί να έχει άλλη άποψη σε κάποιο ζήτημα. Τότε σπεύδουν να τον υιοθετήσουν όλοι και ολοφύρονται για το κακό που βρήκε το ταλαίπωρο το κομματικό μέλος ή στέλεχος. Τώρα αν το ίδιο το μέλος ή το στέλεχος θεώρησε αναφαίρετο δικαίωμα του να πει τη γνώμη του, κακό του κεφαλιού του. Οι αυτόκλητοι προστάτες του έχουν αποφασίσει πως διώκεται από το "ΚΚΕδικο σταλινικό κατεστημένο" και πρέπει να τον προστατέψουν. Ωιμέ!
Δεύτερη περίπτωση είναι η επίκληση της συμμαχίας των αριστερών δυνάμεων με το "κακό" και "απομονωτικό " ΚΚΕ να φταίει για τη μη συγκρότηση "αριστερού μετώπου"΄. Παλιότερα σε αυτόν τον θίασο πρωταγωνιστούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με αποκορύφωμα τη γαλαντόμα προσφορά της πρωθυπουργίας στην Αλέκα. Στο 20ο συνέδριο φτώχυνε απελπιστικά ο θίασος και ξέμειναν κάτι ορφανά,άστεγα , εγκαταλειμμένα "αριστερά"γκρουπάκια. Θα πρέπει να τους στοίχησε πολύ που ο πρωταγωνιστής του  μπουλουκιού τούς παράτησε και την έκανε με άλλο θίασο.