To άρθρο αναδημοσιεύεται από τον ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Το παλίμψηστο είναι αρχαίο χειρόγραφο του οποίου το
αρχικό κείμενο σβήστηκε ή ξύστηκε από πάπυρο ή περγαμηνή, για να
γραφτεί πάνω του άλλο κείμενο (η τεχνική ακολουθήθηκε και στη ζωγραφική)
σε μεταγενέστερη εποχή. Η δημιουργία παλίμψηστων άνθισε ιδιαίτερα τον
7ο και 8ο αιώνα, οπότε και μεγάλα κλασικά έργα έπεσαν θύματα της τάσης
που είχε ξεκινήσει τον δεύτερο και τρίτο αιώνες.
Η
καπιταλιστική επικυριαρχία του 21ου αιώνα, κατέχουσα και τα τελευταίας
τεχνολογίας μέσα παραγωγής επικοινωνίας, χρησιμοποιεί την τεχνική του
παλίμψηστου από θέση ισχύος. Στην εικονολατρευτική εποχή μας, παρά τις
απίστευτες επιστημονικές δυνατότητες να διαβάζονται για παράδειγμα τρεις
πραγματείες του Αρχιμήδη στο γνωστό ομώνυμο παλίμψηστο, έχουν
περιοριστεί στο χαοτικό επικοινωνιακό και γνωσιολογικό περιβάλλον οι
δυνατότητες για τους πολλούς να διαβάσουν, να κατανοήσουν και ν'
αντιληφθούν την ιστορία και την πολιτική, στην μη παλίμψηστη μορφή της.
΄Ο,τι
δεν υπάρχει στο διαδίκτυο (στο google ή στη wikipedia) αμφισβητείται
ολοκληρωτικά ή εκλαμβάνεται ως συμφέρον ημιαληθές. Η καινούργια τρέχουσα
ιστορία μετατρέπεται σε ανακλητική ιστορική πραγματικότητα της οποίας η
εγκυρότητα κρίνεται με αριθμό χτυπημάτων - εισοδημάτων. Ετσι, η
σκοπιμότητα της νομπελικής αμετροέπειας να παρουσιάζει τον Μπομπ Ντύλαν
ως «σύγχρονο Ομηρο» (!) από τη μια και τα σχόλια της κοινωνικής
δικτύωσης περί επιβράβευσης ενός ξοφλημένου και παρωχημένου γεροχίπη
συνθέτουν ένα παλίμψηστο περιποίησης - ροκ, του τύπου μέριασε βράχε να
δω.
Στο επίπεδο της πολιτικής όμως, το μικρομέγαλο κακό
παίρνει τρομακτικές διαστάσεις όταν τη θέση των Ιρλανδών φανατικών
μοναχών του όγδοου αιώνα, που δεν είχαν λεφτά για παπυροπεργαμηνές,
παίρνουν από κοινού οπορτουνιστές και διανοούμενοι σπιθαμιαίου
αναστήματος τύπου Ζίζεκ ή αντικομμουνιστές τύπου Ράμφου και φιλοτεχνούν
το καπιταλιστικό παλίμψηστο του άθλιου του 21ου αιώνα με αριστερές
μπογιές ή αριστερή γραφή, σαν τη σοσιαλδημοκρατία ένα πράγμα made in
Αρκανσο...
Το παλίμψηστο ΣΥΡΙΖΑ με ψυχή
βαθιά γραφόμενο από αιχμηρές πένες του Πολάκη πάνω στην περγαμηνή
Κουβέλη και της Σίας πάνω στον πάπυρο Ξενογιαννακοπούλου, ώστε όπως στο
Συνέδριο που άρχισε με τον Καμμένο να αναφωνεί σύντροφοι και να
τελειώνει με το πιστοποιητικό ευρωφροσύνης του Τσακαλώτου (επί 53 χέρια
μπογιάς), να βγαίνει το συμπέρασμα ότι όποιος δεν είναι με την
καπιταλιστική Ευρώπη και δεν κάνει παρέα με λύκους, δεν είναι
προοδευτικός, να σερβίρεται έτοιμο προς εκλογική κατανάλωση.
Σκεφτείτε
τι παλίμψηστο φιλοτεχνεί η σύγχρονη Υπατία της αριστεράς Γεροβασίλη,
όταν μιλάει με αριστερή άρθρωση για απόκρυψη των επιτευγμάτων της
υποδομικό ανασχηματισμό κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, έχοντας κάνει γαργάρα τις
δολοφονικές προδιαγραφές σιωπής της ΤΤΙΡ, της κολοσσιαίας εμπορικής
συμφωνίας ΗΠΑ - ΕΕ. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα... τεχνικά ζητήματα της
επικοινωνιακής τακτικής και στρατηγικής που προκαλούνται να χτίσουν οι
κομμουνιστές του 21ου αιώνα.
Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της
συμφωνίας είναι ότι το κείμενό της παραμένει απόρρητο για κυβερνήσεις,
θεσμούς, δημοσιογράφους, πολίτες κ.λπ. όπου Γης. Δηλαδή το πέρασμα της
εξουσίας στο σύνολό της στις πολυεθνικές του πλανήτη θα παραμένει
απόρρητο για όλους. Μόνο στις έδρες πρεσβειών θα μπορεί ακόμα και μια
κυβέρνηση να διαβάσει κάτι που την αφορά, αλλά ως εκεί!...
Το
παλίμψηστο, λοιπόν, των τάχα μου δήθεν αριστερών κυβερνήσεων που
παλεύουν για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την αποδοχή του
διαφορετικού είναι ένα καλά πληρωμένο, καλά διαφημισμένο και οπωσδήποτε
εκβιασμένο παλίμψηστο της ουσιαστικής ναζιστικού τύπου επιβολής της
καπιταλιστικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα χρειαστούμε πολλά
περισσότερα από ακτίνες γάμα, ψηφιακές ακτινογραφίες, έξυπνα τηλέφωνα,
τουίτς και άλλα συναφή, για να μη βλέπει το αυριανό παιδί του Μπομπ
καβάλα στο δελφίνι με τη λύρα του Ορφέα και του Αλέξη ως Αρη χωρίς
μούσι, με την επανάσταση κλεισμένη στη γραβατοθήκη... Μάλλον δεν πρέπει
να ξύσουμε γραφές, αλλά πληγές.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου