«Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα»

Στο απεργιακό φύλλο που εξέδωσαν οι εργαζόμενοι στην «Ελευθεροτυπία» δημοσιεύτηκε χρονογράφημα υπό τον τίτλο «Κρίμα, κρίμα και πάλι κρίμα» υπογεγραμμένο από τον κύριο Πέτρο Μανταίο.

Ο χρονογράφος, μεταξύ άλλων, προχωρά σε δύο παρατηρήσεις. Με την πρώτη βάλλει εναντίον όσων απορρίπτουν τη «συναίνεση» που διακονεί το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Υπέρμαχος της «συναίνεσης» και της «συνεννόησης» ο ίδιος, υποστηρίζει ότι η άρνησή τους αντίκειται στη «λογική».

Αλλά, αφού το «λογικό» και το «ανεκτίμητο» είναι η «συναίνεση» του εργαζόμενου με όσους σφάζουν τον εργαζόμενο, όπως ισχυρίζεται ο χρονογράφος, τότε γιατί δεν μας εξηγεί τα οφέλη που προκύπτουν για τους εργαζόμενους από μια τέτοια τακτική;

Για παράδειγμα:

Ποια τα «οφέλη» των επί μήνες απλήρωτων εργαζομένων της «Ελευθεροτυπίας» από τη «συναίνεση» και τη «συνεννόησή τους» με την ιδιοκτήτρια της «Ελευθεροτυπίας»;...

*

Η δεύτερη παρατήρηση του χρονογράφου διεκδικεί δάφνες πολιτικών και ιστορικών γνώσεων. Με αφορμή τον όρο «πλουτοκρατία» (και με προφανή στόχευση) γράφει:

«Του Γκέμπελς η πατρότητα του όρου, για όσους συμβαίνει να το αγνοούν»...

Δεν ξέρουμε αν ο αρθρογράφος πιστεύει στα σοβαρά ότι ο Γκέμπελς είναι... προγενέστερος του Παπαδιαμάντη ή ότι ο Παπαδιαμάντης έχει κάποια ιδεολογική συγγένεια με τους ναζί.

Παρεμπιπτόντως, ο Παπαδιαμάντης γράφει στους «Χαλασοχώρηδες»:

«Η πλουτοκρατία ήτο,είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής Αντίχριστος. Αύτη γεννά την αδικίαν, αύτη τρέφει την κακουργίαν, αύτη φθείρει σώματα και ψυχάς. Αύτη παράγει την κοινωνική σηπεδόνα. Αύτη καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς».

*

Δεν ξέρουμε, επίσης, αν ο αρθρογράφος θεωρεί πως ο Γκέμπελς είναι προγενέστερος και του... Πλάτωνα και της «Πολιτείας» του, όπου ο αρχαίος ημών πρόγονος τοποθετείται έναντι της «πλουτοκρατίας».

*

`Η μήπως ο Μαρξ και ο Λένιν θα πρέπει να ζητήσουν «συγγνώμη», επειδή χρησιμοποιούσαν τον όρο «πλουτοκρατία»;

*

`Η μήπως, επειδή ο Χίτλερ βάφτισε την υπέρ κεφαλαιοκρατών και πλουτοκρατών φρίκη του ως «εθνικοσοσιαλισμό», ή επειδή το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να διατηρεί τον όρο «σοσιαλιστικό» - και να τον διασύρει - στον τίτλο του, θα πρέπει οι κομμουνιστές να παραιτηθούν από τον όρο «σοσιαλισμός»;

*

Μήπως, τέλος, επειδή οι συνταγματάρχες βάφτισαν τη χούντα τους «επανάσταση», θα πρέπει η λέξη να καταργηθεί από τα λεξικά και από το λεξιλόγιο των κομμουνιστών;

*

Δεν ξέρουμε αν αυτά εισηγείται ο αρθρογράφος.

Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι η αντιΚΚΕ εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος.

Αυτό που ξέρουμε, επίσης, είναι ότι η έμμεση προσπάθεια, να συκοφαντηθεί και να ταυτιστεί ο κομμουνισμός με το φασισμό, να βρεθούν «αναλογίες» και «συμπτώσεις» μεταξύ τους, είναι εξίσου άθλια με την άμεση.
 Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ