Περίεργα πράγματα...

Tην αρχή έκανε η «Καθημερινή» που σε ενυπόγραφο άρθρο της φωτογράφισε τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη δύναμη εκείνη που δέχτηκε προεκλογικά υπηρεσίες από αμερικανική ομάδα συμβούλων. Στο άρθρο αναφέρεται ότι η εταιρεία αυτή («Teneo») διαθέτει γραφεία σε επτά σημεία του κόσμου, πρόεδρός της είναι ο στενότερος σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον και ιθύνων νους του οργανισμού «Clinton Global Initiative», που έχει σκοπό την ανταλλαγή και την ώσμωση των ιδεών μεταξύ ηγετών. Ομάδα της ειδικευόμενη στις πολιτικές καμπάνιες -σύμφωνα με την «Καθημερινή»- βρέθηκε προεκλογικά στην Αθήνα όπου «προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε αντισυστημικό κόμμα, το οποίο θέλει να μετακινηθεί περισσότερο προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος, αλλά να το κάνει με τρόπο, για να μην τρομάξει την πελατεία του». Στο θέμα έδωσε συνέχεια η εφημερίδα «Δημοκρατία». Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο οργανισμός «Clinton Global Initiative», του οποίου ιθύνων νους είναι ο πρόεδρος της «Teneo», «ασχολείται με τις πολιτικές εξελίξεις διεθνώς και την ανάδειξη νέων, κατά τόπους φιλικών προς την υπερδύναμη ηγεσιών». Αυτά γράφτηκαν τις προηγούμενες μέρες και ο λαλίστατος κατά τα άλλα ΣΥΡΙΖΑ ούτε σχολίασε, ούτε διέψευσε. Τα ερωτηματικά παραμένουν, όπως όμως παραμένει γεγονός και οι -προεκλογικά- φιλικές διαθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του προς τις ΗΠΑ και τον Μπ. Ομπάμα και την πολιτική που εφαρμόζει.

Πηγή: Ριζοσπάστης

ΣΧΟΛΙΟ ΜΠΛΟΓΚ:
Σε κάποια συνέντευξη της, προεκλογικά, η Αλέκα Παπαρήγα είχε επισημάνει την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ στους Αμερικάνους. Τότε είχε λοιδορηθεί, είχαν ακουστεί ειρωνικά σχόλια, "ένθεν ,  κακείθεν". Τώρα τι λέτε;  Τίποτα δε λέτε. Η δουλειά έγινε. Και ξέρετε ποια δουλειά εννοώ. Το στρίμωγμα του ΚΚΕ.
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΟΥ  ΕΤΡΕΞΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΝ  ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;
"ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ" , ΣΑΣ  ΦΟΡΕΣΑΝ ΚΑΠΙΣΤΡΙ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΟΥΛΑΡΙΑ ΣΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ  ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΑΝ.


Ακολουθούν τα δημοσιεύματα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από τα οποία προέκυψε το όλο θέμα

Οι σύμβουλοι, το κόμμα και ο μυστηριώδης εκδικητής

Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr

Το έργο έχει περίπλοκη υπόθεση, γι’ αυτό είναι αναγκαίο να ξεκινήσω από τα βασικά. Teneo είναι ρήμα των λατινικών και σημαίνει κρατώ, κατέχω και άλλα συναφή. Είναι όμως και εταιρεία συμβούλων με έδρα τις ΗΠΑ και γραφεία σε άλλα επτά σημεία ανά τον κόσμο. Η εταιρεία, όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα της, βασίζεται σε ένα «παγκόσμιο δίκτυο χρηματοοικονομικών, επιχειρηματικών και πολιτικών σχέσεων, με σκοπό να παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες συμβούλων, που θα δίνουν στους πελάτες της τη δυνατότητα να οργανώνουν και να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους, να κατευθύνουν την ανάπτυξή τους, να χτίζουν τη φήμη τους και να προστατεύουν το όνομά τους». Πρόεδρός της είναι ο στενότερος σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον: ο σαραντάχρονος σήμερα Ντάγκλας «Νταγκ» Μπαντ. Ο εν λόγω εντάχθηκε στην ομάδα του 42ου προέδρου των ΗΠΑ σε ηλικία μόλις 23 ετών. Χάρη στις ικανότητές του ανελίχθη ώς την ψηλότερη βαθμίδα της ιεραρχίας στην ειδικότητά του. Είναι δε ο ιθύνων νους του οργανισμού «Clinton Global Initiative», που έχει σκοπό την ανταλλαγή και την ώσμωση των ιδεών μεταξύ «ηγετών» (με την ευρεία έννοια του όρου, εξ ου και τα εισαγωγικά).

Το ερώτημα είναι τι γύρευε στην Αθήνα, το διάστημα προ των τελευταίων εκλογών, η ομάδα της Teneo, η ειδικευόμενη στις πολιτικές καμπάνιες. Ενα πουλάκι (το γνωστό πουλάκι της δημώδους παραδόσεώς μας, αυτό που πάντα λέει την αλήθεια στα τραγούδια...) μου ψιθυρίζει ότι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε αντισυστημικό κόμμα, το οποίο θέλει να μετακινηθεί περισσότερο προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος, αλλά να το κάνει με τρόπο, για να μην τρομάξει την πελατεία του.

Το άλλο ερώτημα είναι ποιος έφερε την εταιρεία. Εδώ πια μπαίνουμε στα χωράφια του θεατρικού είδους που αναπτύχθηκε κατά την Eλισαβετιανή Περίοδο και λέγεται revenge tragedy: τραγωδία εκδίκησης. Κατά κανόνα, η υπόθεση βασίζεται στον αγώνα του ήρωα να πάρει εκδίκηση, συνήθως υπό την προτροπή ενός φαντάσματος. Στην περίπτωσή μας, το πρόσωπο που έχει τον ρόλο του ήρωα δεν λυπάται τα χρήματα, γιατί διαθέτει πάρα πολλά. Το φάντασμα που ακολουθεί τις προτροπές του είναι εκείνο των πολιτικών φιλοδοξιών που έτρεφε κάποτε. Οσο για το αντικείμενο της εκδίκησης είναι το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Αυτό που κάποτε προσπάθησε να αλώσει, δαπανώντας πολύ χρόνο και μεγάλους πόρους, χωρίς να τα καταφέρει.

Ως εδώ, όμως. Σκεφθείτε ποιο μπορεί να είναι το περί ου ο λόγος πρόσωπο· και, αν αυτό σας βοηθά στη σκέψη, ανάψτε και ένα πούρο.

Βόμβα για την «κόκκινη» Γιάννα

Μια πραγματική βόμβα έσκασε χθες για τη Γιάννα Αγγελοπούλου, η οποία εμπλέκεται σε υπόθεση χρηματοδότησης αμερικανικής εταιρείας πολιτικής επικοινωνίας, που φέρεται να είχε αναλάβει την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές!

Το θέμα παίρνει μείζονες διαστάσεις όχι μόνο για τον Αλέξη Τσίπρα (που επέλεξε να σιωπήσει, χωρίς να διαψεύσει τίποτε), αλλά και για την ίδια την κυρία Αγγελοπούλου, η οποία -παρά τις καταβολές της, τα δισεκατομμύρια, την πάμπλουτη ζωή, τις τουαλέτες και τα πούρα της- δεν δίστασε, όπως φαίνεται, να βαφτεί «κόκκινη» προκειμένου να πάρει την προσωπική της εκδίκηση απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας, που δεν της έδωσε κι άλλους τίτλους και αξιώματα...

Οι συγκλονιστικές πληροφορίες είδαν το φως της δημοσιότητας από την «Καθημερινή», η οποία αναφέρεται αναλυτικά στην αμερικανική εταιρία και στη στενή σχέση της με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Πρόκειται για την εταιρία συμβούλων Teneo, πρόεδρος της οποίας αναγράφεται ο στενότερος σύμβουλος του Κλίντον Ντάγκλας «Νταγκ» Μπαντ. Ο 40χρονος σήμερα κ. Μπαντ βρίσκεται δίπλα του από την ηλικία των 23 ετών και είναι μέχρι τώρα ο ιθύνων νους του οργανισμού Clinton Global Initiative, δηλαδή του γνωστού Ιδρύματος Κλίντον, που ασχολείται με τις πολιτικές εξελίξεις διεθνώς και την ανάδειξη νέων, κατά τόπους, φιλικών προς την υπερδύναμη ηγεσιών.

Κατά το δημοσίευμα, το διάστημα προ των εκλογών της 17ης Ιουνίου ειδική ομάδα της Teneo για τις πολιτικές καμπάνιες ήλθε στην Ελλάδα και «προσέφερε τις υπηρεσίες της σε αντισυστημικό κόμμα, το οποίο θέλει να μετακινηθεί περισσότερο προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος, αλλά να το κάνει με τρόπο, για να μην τρομάξει την πελατεία του», όπως περιγράφεται περιφραστικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τρόπο ανάλογο φωτογραφίζεται και η εμπλοκή της κυρίας Αγγελοπούλου, που «έφερε την εταιρία» στην Αθήνα. «Δεν λυπάται τα χρήματα, γιατί διαθέτει πάρα πολλά» γράφει η εφημερίδα, αναφερόμενη στην κυρία Αγγελοπούλου, και κάνοντας λόγο για «τραγωδία εκδίκησης», σημειώνει ότι το αντικείμενο της εκδίκησής της ήταν «το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Αυτό που κάποτε προσπάθησε να αλώσει, δαπανώντας πολύ χρόνο και μεγάλους πόρους, χωρίς να τα καταφέρει».

Η κυρία Αγγελοπούλου, η οποία εγκατέλειψε τα έδρανα της Ν.Δ. στη Βουλή ύστερα από τον γάμο της με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, συνέδεσε το όνομά της με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, οι οποίοι μπορεί να χάρισαν αίγλη και δόξα, αλλά ταυτόχρονα με τις σπατάλες και τις τεράστιες υπερβάσεις έφεραν τη χώρα πιο κοντά στην οικονομική χρεοκοπία. Παρά ταύτα, η ίδια συνέχισε να θεωρεί ότι η Ελλάδα τής «χρωστάει» και ότι έπρεπε οπωσδήποτε να ικανοποιηθεί η φιλοδοξία της για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Με τη στήριξη προς τον κ. Τσίπρα, πίστεψε προφανώς ότι θα «γκρέμιζε» το υπάρχον πολιτικό σύστημα, ώστε να πάρει τη θέση του ένα νέο, το οποίο θα μπορούσε να χειραγωγήσει ευκολότερα. Ορισμένοι θεωρούν πάντως ότι ενδεχομένως να μην ήθελε να κερδίσει τις εκλογές σε αυτή τη φάση ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι κρίθηκε πιο σκόπιμο να ενισχυθεί μεν το κόμμα του κ. Τσίπρα, αλλά παραμένοντας στα επίπεδα μιας ισχυρής (και «απειλητικής») αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το σίγουρο είναι ότι τις τελευταίες ημέρες προς των εκλογών ορισμένες δηλώσεις του κ. Τσίπρα, που «φρέναραν» τον ΣΥΡΙΖΑ, είχαν προκαλέσει απορίες για το αν οφείλονταν σε αστοχίες ή σε συνειδητά λάθη. Πολλές συζητήσεις είχε προκαλέσει και η παρουσία του γιου της κυρίας Αγγελοπούλου, Παναγιώτη, στην κεντρική προεκλογική ομιλία του κ. Τσίπρα στην Ομόνοια, αλλά δεν έγιναν τότε άλλοι περίπλοκοι συνειρμοί...

Επίσης, όλοι θυμούνται ότι ο κ. Τσίπρας δεν έκρυβε κατά την προεκλογική περίοδο τα καλά του λόγια για τις αμερικανικές θέσεις και ιδιαίτερα των Δημοκρατικών, για τους οποίους ο Μπιλ Κλίντον παραμένει σύμβολο και πολιτικός καθοδηγητής. Η ερμηνεία που τότε δόθηκε είχε περιοριστεί στη σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Γερμανίας, στο πλαίσιο του παγκόσμιου νομισματικού πολέμου για το δολάριο και το ευρώ.

Η ανάμειξη του ονόματος της κυρίας Αγγελοπούλου δίνει τώρα και μια νέα διάσταση, δεδομένου ότι συγκαταλέγεται μεταξύ των χρηματοδοτών του Ιδρύματος Κλίντον και διατηρεί στενές οικογενειακές σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο και τη Χίλαρι Κλίντον. Πριν από μερικούς μήνες μάλιστα βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για την ετήσια συνάντηση του ιδρύματος, όπου ανακοίνωσε την ενίσχυση νέου παγκόσμιου προγράμματος υποστήριξης «εκλεγμένων ηγετών»!

Η «τραγωδία της εκδίκησης» και η ΤΕΝΕΟ (ιδιοκτησίας Ντάγκλας Μπαντ, του πιο στενού συμβούλου του Κλίντον)

«Οταν μπαίνεις στα γραφεία της Teneo, έχεις την αίσθηση ότι εισέρχεσαι στο μέλλον» έγραφε πρόσφατα ιρλανδική εφημερίδα για την Teneo Holdings, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον.

Σύμφωνα με την «Irish Central», η Teneo μπορεί χρησιμοποιώντας αλγόριθμους να προβλέψει το μέλλον σε επίπεδο κρίσεων και στη συνέχεια να υπολογίσει πώς καθένα γεγονός ξεχωριστά, που συμβαίνει σε κάποιο σημείο του πλανήτη, μπορεί -και σε ποιον βαθμό- να επηρεάσει τις αγορές!

Ποιος κρύβεται όμως πίσω από αυτούς που εμφανίζονται να διοικούν την εταιρία; Η Teneo, σύμφωνα με τον εκτελεστικό διευθυντή της Ντέκλαν Κέλι -που αποτελεί δίδυμο με το «παιδί-θαύμα» Ντάγκλας Μπαντ-, «διοικείται από ένα πρώην στέλεχος της CIA», το οποίο πάντως δεν κατονομάζει, αλλά για το οποίο δεν διστάζει να πει με νόημα ότι μπορεί να μυρίσει μία επανάσταση από εκατομμύρια μίλια μακριά! Ο ίδιος ο 43χρονος Κέλι είναι γνωστός για τις υψηλές του διασυνδέσεις με προσωπικότητες, όπως είναι ο Τόνι Μπλερ, με τις οποίες «έχει κάνει δουλειές».

Η Teneo διατηρεί γραφεία σε εννέα μεγαλουπόλεις του κόσμου, και συγκεκριμένα στην Ουάσινγκτον, στο Πεκίνο, στο Ντουμπάι, στη Ζιρίχη, στο Χονγκ Κονγκ, στο Λονδίνο, στο Δουβλίνο, στη Νέα Υόρκη και στο Σάο Πάολο.