Στην κρίση της Ευρωζώνης και την αναιμική ανάπτυξη των ΗΠΑ έρχεται να προστεθεί τώρα και η επιβράδυνση της κινέζικης οικονομίας για να συμπληρωθεί η εικόνα μιας γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, μετατρέποντας τις διεθνείς σχέσεις σε ένα γόρδιο δεσμό αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Δεν είναι τυχαίο ότι στις αναλύσεις των διεθνών μέσων ενημέρωσης όλο και πιο συχνά συναντούμε τη λέξη πόλεμος, είτε για την περιγραφή των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων, είτε για το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επιχείρησης ως διεξόδου.
«Η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει τον τρίτο κατά σειρά παράγοντα που αναστέλλει την ανάπτυξή της μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια, καθώς αναδυόμενες αγορές όπως η Κίνα και η Βραζιλία επιβραδύνονται εντείνοντας τη διαμάχη περί του πόσο πρέπει να παρέμβουν οι πολιτικοί στην αντιμετώπιση της κρίσης», σημείωνε την περασμένη βδομάδα το πρακτορείο «Βloomberg», λίγες μέρες πριν την ανακοίνωση των στοιχείων για την πορεία της κινεζικής οικονομίας.
ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ λοιπόν ανακοινώθηκε ότι η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας επιβραδύνθηκε το τρίτο τρίμηνο του 2012, με τον ετήσιο ρυθμό της να διαμορφώνεται στο 7,4% που είναι ο χαμηλότερος μετά τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση. Πρόκειται για τον χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης που έχει σημειώσει ο ασιατικός οικονομικός γίγαντας μέσα στην τελευταία τριετία.
Ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης ήταν 9,2% το 2011 και 7,8% στο πρώτο εξάμηνο του 2012, ενώ υποχώρησε στο 7,4% στο 9μηνο του έτους.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ προειδοποιούν πως, αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η αποδυνάμωση της δεύτερης οικονομίας στον κόσμο μπορεί να καταφέρει πλήγμα στις πλούσιες χώρες που τώρα αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Την περασμένη βδομάδα, η μειωμένη ζήτηση από την Κίνα ανάγκασε τη μεγαλύτερη βιομηχανία αλουμινίου της Αμερικής, την «Alcoa Inc.», να υποβαθμίσει την πρόβλεψή της για την παγκόσμια κατανάλωση κατά 1%. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ ανέφεραν διεύρυνση του εμπορικού τους ελλείμματος για τον Αύγουστο καθώς η μειωμένη παγκόσμια ζήτηση έχει προκαλέσει πτώση των εξαγωγών στο χαμηλότερο επίπεδό τους από το Φλεβάρη.
Μόνο η Κίνα, η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο, αντιπροσωπεύει το 65% της ζήτησης για σιδηρομετάλλευμα και το 40% της κατανάλωσης χαλκού. Μια μείωση του ρυθμού ανάπτυξής της κατά μία εκατοστιαία μονάδα συχνά οδηγεί σε πτώση των τιμών των εμπορευμάτων κατά 1,5% σε ένα με δύο τρίμηνα και εγκυμονεί κινδύνους για χώρες πλούσιες σε πρώτες ύλες όπως ο Καναδάς. Ενδέχεται, άλλωστε, να πλήξει και τη Γερμανία αφού συνεπάγεται μείωση της ζήτησης για γερμανικά κεφαλαιουχικά αγαθά.
ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση πιέζουν (μέσω του εμπορικού πολέμου και του πολέμου των νομισμάτων) την Κίνα και τις άλλες «αναδυόμενες οικονομίες» (Βραζιλία, Ινδία, κ.λπ.) να συμμετάσχουν στην καταστροφή του πλεονάζοντος κεφαλαίου που είναι απαραίτητη για την έξοδο από την κρίση. Οι «αναδυόμενοι» από την πλευρά τους δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τα όποια πλεονεκτήματα τους δίνουν τα υψηλά ποσοστά ανάπτυξης αν προηγουμένως δεν κατοχυρώσουν με τον έναν ή άλλον τρόπο τα όποια κέρδη αποκόμισαν στους διεθνείς οργανισμούς και τις διεθνείς αγορές.
Κείμενα:
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου