Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Eκ στόματος κόρακος κρα εξελεύσεται

Η προηγούμενη ανάρτηση με τον ίδιο τίτλο σβήστηκε κατά λάθος . Επειδή δεν είναι δυνατό να την ξαναγράψω ακριβώς ίδια , παραθέτω απλά το πόνημα, στα ΝΕΑ, του δημοσιογράφου-διανοητή Πρετεντέρη.

Απολαύστε το


Το ΠΑΜΕ ζει!


Μου είχε λείψει το ΠΑΜΕ. Σε σημείο που μετά τις εκλογές του Ιουνίου αναρωτιόμουν αν είχαν αυτοδιαλυθεί ή αν απλώς προσπαθούσαν να συνέλθουν από την καταστροφή.
Μου είχαν λείψει τα κοντάρια με τις κόκκινες σημαιούλες, οι σκηνές αγωνιστικού πάθους, ο νόμος που είναι το δίκιο του εργάτη, οι εισβολές συνδικαλιστών στα υπουργεία, οι ντουντούκες στις καθημερινές πορείες...
Μου είχε λείψει η ταξική λογική που λέει ότι πρώτα μπουκάρεις στο γραφείο του υπουργού κι αν σε πετάξουν έξω καταγγέλλεις την «ωμή καταστολή».
Μου είχε λείψει το αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας που δημιουργεί στην ελληνική κοινωνία ένα ισχυρό και υπαρκτό ΚΚΕ.
Ε, λοιπόν, το ΠΑΜΕ ζει - ρωτήστε και τον Βρούτση!
Επέστρεψε στο προσκήνιο σαν να μην πέρασε μια ημέρα με τα γνωστά και αγαπημένα μας πρόσωπα. Τον Καμπούρη, την Μπαλού, τον Μπούτα, τον Μεντρέκα...
Και φυσικά την ακούραστη Αλέκα. Μεσημέρι στα μπλόκα των αγροτών, βραδάκι στη ΓΑΔΑ, πρωί στα δικαστήρια.
Η επανεμφάνιση του ΠΑΜΕ ήταν αρκετή για να ανακληθούν στην επικαιρότητα οι ξεχασμένες εικόνες των θυμωμένων τρακτέρ και των δεμένων πλοίων, οι καταγγελίες για κάποια (πολλοστή) «οργανωμένη προβοκάτσια» και οι αυθεντικοί «λαϊκοί αγωνιστές» που αν χρειαστεί ρίχνουν και καμιά σφαλιάρα.
Ουδεμία σχέση, δηλαδή, με τα φλούφλικα του ΣΥΡΙΖΑ για τη βίλα Αμαλία, τους παπάδες, τα «αμεσοδημοκρατικά» και τους «συμπαραστάτες των αγώνων» τύπου Στρατούλη.
Η επανεμφάνιση αυτή δεν είναι προφανώς τυχαία, ούτε συμπτωματική.
Συμπυκνώνει το ένστικτο επιβίωσης ενός ιστορικού κομματικού χώρου που έχει υποστεί τα πάνδεινα, που έχει περάσει μέσα από πολλές αντιξοότητες και ο οποίος δεν πρόκειται να μετατραπεί αμαχητί σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόλις ο Τσίπρας έστριψε δεξιά, χραπ! Την έφαγε στο αριστερό καλάμι.
Και υποψιάζομαι ότι είναι μόνο η αρχή. Διότι απέναντι στο ΚΚΕ το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να μείνεις ακάλυπτος από τα αριστερά σου.
Πριν από δύο - τρεις μήνες είχα ρωτήσει την Αλέκα Παπαρήγα στην τηλεόραση αν θεωρούσε ότι είχε κάνει κάποιο σημαντικό πολιτικό λάθος.
Η απάντησή της νομίζω ότι έχει πολύ ενδιαφέρον.
Είπε πως ούτε η ίδια ούτε το ΚΚΕ είχαν εκτιμήσει σωστά το μέγεθος και την ταχύτητα της αποδιάρθρωσης του ΠΑΣΟΚ ώστε να αναλάβουν πολιτική πρωτοβουλία πριν από τις τελευταίες εκλογές.
Υπονοούσε, υποθέτω, ότι λόγω αυτής της λανθασμένης εκτίμησης άφησαν την πρωτοβουλία στον ΣΥΡΙΖΑ και έτσι ακολούθησαν όσα ακολούθησαν.
Εχω την αίσθηση ότι τώρα βρήκαν τη χαραμάδα που έψαχναν για να ξαναμπούν στο παιχνίδι.
Και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επαναλάβουν το ίδιο λάθος για δεύτερη φορά.


4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ...ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΗΤΑΝΕ, ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Κ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΑΛΛΟΙΘΩΡΙΖΑΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΘΕΝ, ΑΠΟ '''ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΗ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ''''...Κ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΕΒΕΤΕ ΠΩΣ, ΤΟ ΠΑΜΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ, ΘΑΧΕΤΕ ΧΑΣΕΙ Κ ΤΟΝ ΡΟΛΟ Κ ΤΗΝ '''ΠΕΝΑ''' ΣΑΣ......

Ανώνυμος είπε...

αυτα τα επεστρεψε δυναμικα κτλ κτλ ειναι μπαρουφες, παντα εξω ειναι το παμε αλλα βεβαια αμα καθεσαι στον καναπε τοτε επιστρεφει μονο οτι σου δειχνουν. αποφασισαν τα καναλια να
παιξουν παιχνιδι στο παμε και στους εργατες και απλα νομισατε οτι μετα απο καιρο βγηκε το παμε εξω, δυτυχως ομως γι αυτους το παμε τη καλη του δουλεια τη κανει οταν εσεις δε βλεπετε ή δε θελετε να δειξετε

TRASH είπε...

Το κείμενο του Πρετεντέρη είναι πολύ ενδιαφέρον, και με πολλαπλές δυνατότητες ανάγνωσης.
Οταν ο ίδιος μιλάει για "επιστροφή του ΠΑΜΕ" εννοεί την επιστροφή του στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής, και μάλιστα με τρόπο ο οποίος είναι αδύνατον να αποσιωπηθεί-αγνοηθεί. Όσα έγιναν την τελευταία εβδομάδα ήταν μία μικρή νίκη, αλλά μεγάλης σημασίας για τις ταξικές δυνάμεις. Η ενορχηστρωμένη διαστρεύλωση των γεγονότων δεν μπόρεσε να περάσει αυτή την φορά, και το σύνθημα "νόμος και τάξη" δέχτηκε ένα αρκετά υσχιρό πλήγμα από τις ταξικές δυνάμεις. Το ένα του πρόβλημα είναι αυτό.
Το άλλο που κάνει είναι να βαράει καμπανάκι στους δικούς του που θεώρησαν πως "ξεμπέρδεψαν" με το ΚΚΕ, μέσω της πρόσφατης εκλογικής του συρρίκνωσης. Τους υπενθυμίζει το ποιός είναι ο βασικός τους εχθρός, και για πόσο "σκληρό καρύδι" πρόκειται.
Πάρα πολύ ενδιαφέρον το κείμενο του κ.Πρετεντέρη...

ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ είπε...

Με το κείμενο του αυτό ο Πρετεντέρης φανερώνει την αμηχανία της άρχουσας τάξης διότι:
1. Θεώρησαν ότι με τα εκλογικά αποτελέσματα του Ιούνη σχεδόν ξόφλησαν με ΚΚΕ-ΠΑΜΕ που στην καλύτερη περίπτωση για καιρό θα αλληλοσπαρασσόταν. Υπολόγισαν πως ΠΑΜΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ θα στριμωχτούν σε σημείο αφερεγγυότητας.
2. Επειδή τίποτα από αυτά δεν έγινε, το αντίθετο μάλιστα, μπορώ να σε βεβαιώσω πως σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία, οι προτάσεις του ΠΑΜΕ περνούν σχεδόν ομόφωνα σε σημείο που αιφνιδιαζόμαστε κι εμείς με την ταχύτητα ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑίων να υιοθετήσουν τις προτάσεις μας. Αυτά τα μηνύματα τα έχουν πάρει και αποφάσισαν να παίξουν το παιχνιδάκι της προβοκάτσιας. Μόνο που βλακωδώς έπαιξαν το παιχνίδι τους εκεί που το ΠΑΜΕ δεν "παίζεται".
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Δε θα το βαλουν κάτω, σίγουρα.
Να ποιανού παιχνίδι έπαιζαν ,συνειδητά κατα τη γνώμη μου, όσοι κατηγορούσαν το ΠΑΜΕ για εκδρομικές απεργίες-πορείες. Φάνηκε καθαρά πως και πότε θα αξιοποιούσε η άρχουσα τάξη τις ακτιβίστικες, δήθεν επαναστατικές ενέργειες.