Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Τίποτα στην τύχη


Οι επιστήμονες του Cern έκαναν ένα βήμα στις αναζητήσεις τους για τη δομή της ύλης. Οι δημοσιογράφοι το παρουσίασαν σαν θρίλερ. Ανάμεσα στους επιστήμονες και τους δημοσιογράφους, μια φιλοσοφική θέση - ο ιδεαλισμός - που επιμένει να αξιώνει να δεχτούμε ντε και καλά ότι υπάρχει θεός και άρα τι το παλεύεις, ο θεός με το μπουζόνιό του τα καθορίζει όλα.
Οι επιστήμονες εμφανίστηκαν μετρημένοι στις εκφράσεις τους. Κακό του κεφαλιού τους, δεν ήξεραν ότι υπάρχει και ο Ευαγγελάτος στον «Σκάι». Οι επιστήμονες είπαν απλά «κάναμε μία μέτρηση». Ο Ευαγγελάτος όμως επέμενε να μιλά για το «σωματίδιο του θεού». Ο επιστήμονας εξηγούσε ότι το πείραμα απλά δείχνει να επιβεβαιώνει μια από τις θεωρίες για τα κενά που υπάρχουν στην κατανόηση της δομής της ύλης. Ο Ευαγγελάτος να επιμένει ότι αλλάζει η ζωή μας. Ωσπου στην παρατήρηση των επιστημόνων ότι υπάρχει ακόμα μια τεράστια μάζα ύλης για την οποία αγνοούμε οτιδήποτε, ο δημοσιογράφος αποφάνθηκε πως αυτή η μάζα είναι οι «μαύρες τρύπες». Στο σημείο αυτό η τηλεόραση έφυγε απ' το μπαλκόνι κι ευτυχώς δεν περνούσε κανείς από κάτω.

***
Το θέμα θα είχε τελειώσει εκεί, αν απ' την τηλεόραση στο διπλανό μπαλκόνι δεν ακουγόταν η συνέχεια: Ο Ευαγγελάτος να διαπιστώνει ότι η επιστημονική ανακάλυψη έχει κάτι από το γονίδιο του Ελληνα, καθώς «έχουμε Ελληνες να κρατάνε την ελληνική σημαία εκεί σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς».
Πάνω που αρχίζει να γυρίζει το μάτι σου, έρχεται η τηλεοπτική απορία του παρουσιαστή να σε προσγειώσει: Πώς γίνεται να συνομιλούμε - οι Ελληνες - με τον ίδιο το θεό και το μπουζόνιό του και να μην τα καταφέρνουμε στη διαχείριση των οικονομικών μας;
Στο στούντιο έχουν πάρει ήδη θέση, για να συνδέσουν το επιστημονικό γεγονός με την απορία του τηλεπαρουσιαστή, ο Πλεύρης του ΛΑ.Ο.Σ. που έγινε ΝΔ, ο Οικονόμου του ΣΥΡΙΖΑ που τώρα είναι ΔΗΜΑΡ και ο Μηλιός μιας από τις συνιστώσες που τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Ενας, ο Πλεύρης, διαπιστώνει ότι φταίει το εκλογικό επίδομα. Ο Μηλιός ότι υπάρχει πρόβλημα αδιαφάνειας και ο Οικονόμου ότι φταίνε τα υψηλά λειτουργικά έξοδα του κράτους.
Δεν μπορείς να πετάξεις και την τηλεόραση του γείτονα απ' το μπαλκόνι, κλείνεις τα παράθυρα και προσπαθείς να συγκεντρωθείς στα γραφόμενα στην έντυπη δημοσιογραφία...
***
Πολύ το κλάμα για τα βάσανα του λαού, στα έντυπα.
Κάλπικο κλάμα απ' όσους προσπαθούν να αποφύγουν τα δεδομένα αδιέξοδα. Ανακάλυψαν οι κροκόδειλοι ότι γίνανε πολλοί οι φτωχοί. Και δεν ξέρουν τίποτα - οι κροκόδειλοι - για τη δική τους συμμετοχή σ' αυτήν την εξέλιξη. Αυτοί που επιμένουν ότι είναι ακριβοί οι Ελληνες εργάτες και άρα πρέπει να μειωθούν κι άλλο τα μεροκάματά τους.
Αγωνιούν οι κροκόδειλοι ότι στο τέλος δε θα την αποφύγουν την κοινωνική έκρηξη.
Καλά κάνουν και αγωνιούν. Την αγωνία τους επαυξάνει η πραγματικότητα των θυμάτων. Που απλά δεν έχουν να πληρώσουν.
Το αδιέξοδο του συστήματος καταγράφεται σε κάθε γωνιά της Ευρωπαϊκής Ενωσης είτε στην κυβέρνηση είναι σοσιαλδημοκράτες είτε νεοφιλελεύθεροι.
***
Απ' όπου κι αν τις πιάσεις τις εξελίξεις σε παραπέμπουν στην ανάγκη να κοιτάξεις κατάματα την πραγματικότητα, να δεις τον αντίπαλο και να μετρήσεις:
- Το κόστος από τους διάφορους σχεδιασμούς για να ξεπεραστεί η κρίση χωρίς να πειραχτεί ο καπιταλισμός.
- Και το κόστος από την ανατροπή της αιτίας που γεννά το αξεπέραστο πρόβλημα.
Είναι το δεύτερο, αυτό που μας αφορά. Και είναι αυτό ακριβώς που μας οδηγεί κατευθείαν στην πρόταση του ΚΚΕ για εργατική λαϊκή συσπείρωση που βάζει πλώρη να χτυπήσει την ιδιοκτησία και την εξουσία των μονοπωλίων, να εγκαταστήσει τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.
***
Γιατί, οι εξελίξεις απ' όπου κι αν τις πιάσεις σε πάνε στην ανάγκη για αλλαγή των συσχετισμών. Που για να γίνει απαιτεί οργάνωση των ανθρώπων της δουλειάς, γράψιμο στα σωματεία, συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις, έτσι που να ανοίγει ο δρόμος για πάλη τέτοια που να διαμορφώνει και πολιτική συνείδηση για την ανατροπή. Είναι μακρύς - ενδεχόμενα - αυτός ο δρόμος, αλλά είναι ο μόνος που θα επιτρέψει στην εργατική τάξη να δει σ' αυτήν τη ζωή προκοπή, αντί να περιμένει ποιος θεός θα ρίξει ζάρια για λογαριασμό της...
Πηγή: Ριζοσπάστης
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: