Κινδυνολογία, εκφοβισμός, απειλή «για το μέλλον της επιχείρησης και της εργασίας τους», προτροπές για αποδοχή του «λιγότερου κακού», απαγόρευση τοποθέτησης των εκπροσώπων του Συνδικάτου Μετάλλου «Μ. Παπαρήγας». Με αυτούς τους τρόπους «πέρασε» η πρόταση της εταιρείας «Χαλυβουργία Θεσσαλίας» του Μάνεση, για νέα μείωση των μισθών 14% και εκ περιτροπής εργασία μία μέρα το μήνα, στη μαζική συνέλευση των σωματείου.
H διοίκηση του σωματείου παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων της Χαλυβουργίας Μάνεση χωρίς πρόταση αντιμετώπισης της επίθεσης της εργοδοσίας, όμως ταυτόχρονα οι εκπρόσωποί της στις τοποθετήσεις τους φρόντισαν να διαμορφώσουν κλίμα υπέρ των προτάσεων της εταιρείας, τονίζοντας ότι «η πρόταση για μείωση των μισθών 14% για το δίμηνο Ιουλίου και Αυγούστου και μία ημέρα το μήνα εκ περιτροπής εργασίας, είναι πολύ καλύτερη από την προηγούμενη πρόταση της εταιρείας για μείωση των μισθών 17%, αλλά και από την εκ περιτροπής εργασία 50% που άρχισε να υλοποιεί η εταιρεία από την περασμένη Δευτέρα». Παράλληλα, οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού σωματείου άφησαν ανοικτό το ενδεχόμενο για απολύσεις, ενώ φρόντισαν να ρίξουν και λίγο «τυρί», λέγοντας ότι «δεν αποκλείεται να γίνουν …ακόμη και λίγες προσλήψεις».
Οι εκπρόσωποι των σωματείου είχαν ανακοινώσει στον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου «Μ. Παπαρήγας» λίγο πριν ξεκινήσει η συνέλευση ότι «το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να απαγορεύσει τοποθέτησή του στη Γενική Συνέλευση», ενώ οι ίδιοι κατά τη διάρκεια της συνέλευσης επιδόθηκαν στο φίμωμα της όποιας φωνής ακούσθηκε στη συνέλευση που έκανε κριτική στη διοίκηση «γιατί δεν κατέθεσε πρόταση», αφού με περισσή αλαζονεία το προεδρείο της συνέλευσης ισχυρίσθηκε ότι «δεν ήθελε πριν τη συνέλευση να συμφωνήσει με τον Μάνεση παρά το γεγονός ότι μπορούσε να το κάνει». Τότε εργαζόμενοι είπαν ότι «μόνο αυτό δεν κάνατε μέχρι τώρα».
Τότε ανέλαβαν «εργασία» φίλα προσκείμενοι στην εργοδοτική διοίκηση για να τοποθετηθούν και να τη στηρίξουν τόσο αυτή όσο και τις προτάσεις της εργοδοσίας.
Ακολούθησε ψηφοφορία κατά την οποία ψήφισαν 289 εργαζόμενοι εκ των οποίων οι 192 δέχθηκαν τις προτάσεις της εταιρείας, 94 είπαν ΟΧΙ και τρεις ψήφισαν άκυρο.
Σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «ΜΗΤΣΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ»επισημαίνει:
«Η αρνητική αυτή εξέλιξη για τους εργάτες της Χαλυβουργίας αποτελεί άλλη μια τρανή απόδειξη ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αφήνουν τις τύχες τους στα χέρια των εργοδοτικών συνδικαλιστών, ότι πρέπει να οργανώσουν οι ίδιοι την πάλη τους, να έρθουν κοντά στο ταξικό εργατικό κίνημα.
Το Συνδικάτο Μετάλλου, μετά την προηγούμενη Γενική Συνέλευση και το συντριπτικό "ΟΧΙ", είχε προειδοποιήσει ότι η εργοδοσία δεν πρόκειται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια. Ότι εκείνο το "ΟΧΙ" για να ολοκληρωθεί πρέπει να μετατραπεί άμεσα σε αγώνα ενάντια στα σχέδια του βιομήχανου Μάνεση. Φάνηκε για πολλοστή φορά ότι το ΔΣ του σωματείου όχι μόνο δεν έχει καμία πρόθεση να οργανώσει έναν τέτοιο αγώνα, κάτι που αποτελεί απαίτηση για να αποκρουστεί η επίθεση της εταιρείας, αλλά είναι υπονομευτής της όποιας αγωνιστικής απόφασης των εργατών, όπως ήταν η απόφαση στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση. Ο μόνος "αγώνας" που εξήγγειλε το ΔΣ είναι ο "αγώνας" υπέρ του Μάνεση, για να μειωθεί η τιμή του ρεύματος για τα εργοστάσιά του!
Η στάση αυτή είναι συνέχεια της περσινής στάσης του ΔΣ, την περίοδο που μαινόταν ο μεγαλειώδης αγώνας στον Ασπρόπυργο. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός έχει σαφή στόχο: Να αφοπλίζει τους εργάτες, να περνάει τη λογική του κεφαλαίου με τη μέθοδο της απαξίωσης της δύναμης που έχει ο οργανωμένος αγώνας των εργατών, με τη μοιρολατρία και την απογοήτευση ώστε να μην πιστέψουν ποτέ οι εργάτες, οι παραγωγοί του πλούτου, ότι μπορούν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, να αναμετρηθούν με τους εργοδότες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πιέσεις και οι εκβιασμοί δεν φούντωσαν μόνο από τους διευθυντές και τους προσωπάρχες, αλλά και από τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, μέσα και έξω από το εργοστάσιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΠΑΣΚΕ, μέσω τοπικής εφημερίδας, πρωί – πρωί, λίγες ώρες πριν τη συνέλευση, με άρθρο σαν να γράφτηκε από τον Μάνεση έλεγε στον τίτλο: "Δύο βήματα πίσω …από Χαλυβουργία" και ξεκίναγε το άρθρο ως εξής: "Το μη "χείρον βέλτιστο" καλούνται να επιλέξουν σήμερα οι Χαλυβουργοί του Βόλου…", κοροϊδεύοντας ότι το 14% σε σχέση με το αρχικό 17% ήταν η …μεγάλη υποχώρηση της εργοδοσίας και καλώντας ανοιχτά τους Χαλυβουργούς να αποδεχτούν πετσοκομμένους μισθούς! Αυτός είναι ο εργοδοτικός συνδικαλισμός και αυτόν ακριβώς πρέπει να πετάξουν από το παράθυρο οι εργαζόμενοι αν θέλουν να δουν ποτέ μια άσπρη μέρα.
Η πλειοψηφία των εργατών της Χαλυβουργίας που συναίνεσαν στο τσάκισμα των δικαιωμάτων τους πρέπει να αλλάξουν στάση και γρήγορα. Όσο δέχονται τις απαιτήσεις του Μάνεση τόσο ανοίγουν την όρεξή του! Δεν μπορεί να είναι έρμαια των εργοδοτικών συνδικαλιστών, των ανθρώπων της εργοδοσίας. Δεν μπορεί να είναι οδηγός τους ο φόβος, το "μικρότερο κακό". Για πολλοστή φορά είδαν τους εχθρούς και τους φίλους τους. Δεν έχουν καμία υποχρέωση στην εργοδοσία, έχουν μεγάλη ευθύνη απέναντι στον εαυτό τους, τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους και απέναντι στην υπόλοιπη εργατική τάξη.
Οι Χαλυβουργοί, εκείνοι που κράτησαν ψηλά το κεφάλι και είπαν για άλλη μια φορά όχι, είναι η ώρα τώρα να οργανωθούν και να οργανώσουν την επόμενη απάντησή τους. Είναι ολοφάνερο ότι δεν φτάνει η κριτική ενάντια στο ΔΣ. Τους είδαν για άλλη μια φορά πώς έστησαν το σκηνικό για να περάσει η απαίτηση της εταιρείας. Δε φτάνει το σιχτίρισμα, η αρνητική ψήφος και μετά η αναμονή για το επόμενο χτύπημα του Μάνεση. Πρέπει να κατευθυνθούν εκεί που τους αποτρέπει η εταιρεία και οι εργοδοτικοί: στο ταξικό εργατικό κίνημα, στο Συνδικάτο τους!».
902.gr
1 σχόλιο:
Ο εκφοβισμός ήταν πάντα το μεγάλο όπλο στον τομέα των εργασιακών δικαιωμάτων. Τώρα που έχει και το ελέυθερο από το ίδιο το κράτος.
Δημοσίευση σχολίου