Στο μεταίχμιο

Καταπληκτικό!

Ολοι όσοι πρωταγωνίστησαν για να επιβληθούν τα μέτρα που τσακίζουν την εργατική τάξη, ανακαλύπτουν τώρα, αφού έχουν ήδη επιβληθεί αρκετά από τα μέτρα, ότι είναι λάθος η συνταγή.

Δεν το κάνουν από υποκρισία. Παίρνουν, απλά, θέση, στον ανταγωνισμό μεταξύ ιμπεριαλιστών επιλέγοντας την αμερικάνικη συνταγή διαχείρισης για έξοδο απο την κρίση. Που όμως έχει έναν κοινό παρονομαστή με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή λύση: Το τσάκισμα της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης για την οποία όλοι τους συνεχίζουν να επιχειρηματολογούν ότι είναι το μεγάλο εμπόδιο για την ανάκαμψη.

***

Η απόλυτη ευχή: «να 'χεις την υγεία σου»!

Με τα μέτρα που παίρνονται όποιος δεν έχει γεμάτη τσέπη θα βλέπει γιατρό με το κιάλι. Αυτός που θα καθορίζει το είδος της γιατριάς δε θα 'ναι ο γιατρός αλλά ένας - προϊστάμενος του γιατρού - λογιστής...

***

Στην πλάτη των εργατών το ταμπούρλο του αποπροσανατολισμού συνεχίζεται με παράθεση στοιχείων που περιγράφουν μεν την τραγωδία, για να προτείνουν, όμως, μιαν άλλη διαχείριση. Το πράγμα γίνεται προκλητικότερο όταν γνωρίζεις ότι ο αρθρογράφος έχει χρηματίσει σύμβουλος και του Σημίτη.

***

Μαγικές εικόνες στις πρώτες σελίδες του αστικού Τύπου, όπως αυτοί οι 450.000 που θα βγουν στη σύνταξη από τα 50. Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.

Μαγική εικόνα και το πολυνομοσχέδιο. Ο αστικός Τύπος δείχνει ορισμένα μόνο απο τα άρθρα του, αυτά που μιλάνε για την «κινητικότητα» στο Δημόσιο και θάβει το γεγονός ότι το νομοσχέδιο αφορά κύρια τον ιδιωτικό τομέα, με την άγρια φορολογία και την κατάργηση των συμβάσεων, δραστικές περικοπές στην Υγεία. Αφορά κλειστά σχολεία και μαθητές στο δρόμο...

Η μούγκα στα πρωτοσέλιδα δεν είναι από λειψή επαγγελματικότητα των δημοσιογράφων. Είναι συνειδητή επιλογή για να περάσει αμαχητί το νομοσχέδιο. Γιατί τα περιεχόμενά του είναι αποκαλυπτικά για τους σκληρούς αγώνες που απαιτούνται. Κι όλοι αυτοί τρέμουν στην ιδέα ότι οι νόμοι τους θα καταργηθούν στην πράξη από μια εργατική τάξη με συνείδηση του ρόλου της. Που δε θα περιμένει σωτήρες και θα ξέρει πως με τα χέρια της θα σηκωθεί.

***

«Ο μισθός είναι 456 ευρώ καθαρά και θα υπογράψετε ατομική σύμβαση»...

Η ατομική σύμβαση με τα 19 ευρώ μεροκάματο υπογράφηκεχτες σε μεγάλη βιομηχανία του Λεκανοπεδίου και δεν είναι η μόνη. Είναι μια σύμβαση πρότυπο από αυτές που οι βιομήχανοι προωθούν με ταχύτατους μισθούς ώστε μέχρι το τέλος του 2016 να μην έχει μείνει ίχνος συλλογικής σύμβασης. Είναι η σύμβαση που εξηγεί γιατί ο υπουργός Εργασίας βεβαιώνει ότι τα 586 ευρώ θα μείνουν ως το τέλος του 2016, οπότε το 2017 θα ισχύσει το νέο σύστημα καθορισμού κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση.

Η ρύθμιση για τον κατώτερο μισθό που περνά με το πολυνομοσχέδιο και για την οποία κάνουν μούγκα οι θεσμικοί κοινωνικοί εταίροι (από τη ΓΣΕΕ ως τις ομοσπονδίες που ελέγχουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η μετανοημένη ΠΑΣΚΕ) οδηγεί ακριβώς σ' αυτήν την κατάσταση: Δίνει χρόνο στους καπιταλιστές να σπάσουν μία προς μια όλες τις κλαδικές συμβάσεις, να διαλύσουν όλο το μηχανισμό που αφορά στο πώς καθορίζονται οι μισθοί. Δίνει χρόνο ώστε μέσα από μαζικές απολύσεις και ατομικές συμβάσεις να οδηγηθεί το σύνολο των εργαζομένων στον κατώτερο μισθό που τότε, το 2017, θα ορίζεται από την κυβέρνηση με κριτήριο το πώς ο καπιταλιστής θα εξασφαλίζει μέσα από το μηχανισμό του μισθού το μέγιστο ποσοστό κέρδους.

Γι' αυτό και μόνο το άρθρο του πολυνομοσχεδίου αξίζει να έρθουν τα πάνω κάτω.

Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει πράγματι να λιώσουν σόλες. Πρέπει να ενημερωθούν ένας προς έναν οι εργαζόμενοι. Πρέπει να παρθούν μέτρα για την οργάνωσή τους, τη συμμετοχή τους στα σωματεία, πρέπει να γίνουν συζητήσεις, συσκέψεις, συνελεύσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, να αξιοποιηθεί κάθε τι που μπορεί να συμβάλει στην οργάνωση των εργατών ώστε οι ίδιοι να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον αντίπαλο. Ως την ανατροπή του.