Π. ΜΠΙΤΣΙΚΑ:Στο Καταστατικό υπάρχουν αναφορές για την περίπτωση που βγει παράνομο το ΚΚΕ. Και στον πατριωτισμό θέτετε ταξικό πρόσημο...
Aλέκα Παπαρήγα: Θα ήταν περίεργο το ΚΚΕ, κι αν θέλεις ήταν και έλλειψη στο Καταστατικό μας, να μην έχει πρόνοια για τέτοιες περιπτώσεις. Πολύ περισσότερο που στην Ευρώπη υπάρχουν ΚΚ που είναι παράνομα, υπάρχουν ΚΚ που ενώ ήταν νόμιμα γίναν παράνομα. Πολύ περισσότερο που στην Ελλάδα έχει γίνει πολλές φορές λόγος για τα όρια της συνταγματικής νομιμότητας του ΚΚΕ, τη στιγμή που στο αστικό πολιτικό σύστημα γίνεται στροφή προς όλο και μεγαλύτερη αντίδραση. Πολύ περισσότερο που εξισώνεται ο φασισμός με τον κομμουνισμό και είναι επίσημη κρατική ιδεολογία. Πρέπει να έχεις και μία τέτοια πρόνοια.
Και σ' αυτήν την περίπτωση έχεις ένα άρθρο που λες ότι πρέπει να προσαρμοστεί ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός σε τέτοιες συνθήκες.
Οι εξελίξεις όλες είναι πιθανές και να έχεις ένα εργατικό λαϊκό ποτάμι και ένα φούντωμα του κινήματος και γρήγορες αλλαγές, αλλά μπορεί να έχεις να αντιμετωπίσεις και βάρβαρα μέτρα.
Αλλά να ξέρετε, το ΚΚΕ δεν δέχεται τον εαυτό του παράνομο. Καταλάβατε τι λέω; Το ΚΚΕ θα υπάρχει σε οποιεσδήποτε συνθήκες μέσα στην Ελλάδα. Το 1958 δεν το επαναλαμβάνουμε... (σ.σ. το 1958 το ΚΚΕ έκανε το θεμελιακό λάθος να διαλύσει τις Οργανώσεις του στην Ελλάδα).
Για τον πατριωτισμό. Δεν είναι καινούργια η τοποθέτηση. Εμείς π.χ. δεν θεωρούμε ότι ο όρος πατριωτισμός είναι όρος που έχει το ίδιο περιεχόμενο για όλες τις κοινωνικές τάξεις και για όλα τα κόμματα. Οταν π.χ. λέει η ΝΔ ότι το εθνικό συμφέρον και το πατριωτικό είναι να πληρώσουμε τα χρέη, τα μνημόνια κλπ είναι αυτό που λέμε ο πατριωτισμός της αστικής τάξης. Οταν εμείς λέμε πατριωτισμό, εννοούμε τι συμφέρει την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.
Υπάρχει ο ταξικός πατριωτισμός και ο αστικός. Κι αυτό βεβαίως αφορά και τα σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Αλλά για δείτε: Ας πάρουμε τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τους πολέμους που γίνονται τώρα. Είναι ενιαία η στάση όλων των κομμάτων και των τάξεων απέναντι στον πόλεμο; Στο Ιράκ π.χ., κλήθηκαν οι ΗΠΑ να μπουν στο Ιράκ. Υπάρχουν δυνάμεις συριακές -καλά, μερικές απ' αυτές τις έχουν μπάσει απ' έξω- υπάρχουν δυνάμεις που καλούν τις ΗΠΑ να επέμβουν, στο όνομα του πατριωτισμού και της υπεράσπισης της Συρίας. Εμείς, αυτόν τον πατριωτισμό τον απορρίπτουμε.
Ο δικός μας πατριωτισμός είναι ότι κανένας δεν μπορεί να επέμβει ούτε στη Συρία, ούτε στη Λιβύη, ούτε στο Ιράκ. Αυτός που μπορεί να ανατρέψει και να αποφασίσει ποιον θέλει, ποια εξουσία θέλει, είναι ο λαός. Ανεξάρτητα αν μας αρέσουν ή όχι οι αλλαγές που κάνουν οι λαοί. Αρα λοιπόν δεν είναι ίδιος ο πατριωτισμός. Μη σας κάνει λοιπόν εντύπωση, δεν υπάρχει κανένας όρος πολιτικά, ταξικά ουδέτερος.
Κι ο Σόρος για την πατρίδα μιλάει, και οι εφοπλιστές για την πατρίδα μιλάνε. Εμείς δεν θα τους πούμε είστε απάτριδες ή δεν είστε πατριώτες, αλλά εκφράζετε τα συμφέροντα ενός τμήματος του πληθυσμού της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου