Προτείνει αφορολόγητο στα επίσημα όρια της φτώχειας και αναλώνεται σκόπιμα σε γενικότητες για τη φορολόγηση του κεφαλαίου
Παπαγεωργίου Βασίλης
|
1. Η φτωχολογιά θα πρέπει να ξοφλήσει μέχρι δεκάρας και τα χρωστούμενα που θα έχουν σωρευτεί στην Εφορία απ' τα κάθε είδους χαράτσια, ως τη στιγμή που θα αναλάβει το κόμμα του τη διακυβέρνηση! Δεσμεύτηκε όμως ότι θα διευκολύνει τη φορολεηλασία, καθορίζοντας «ανώτατο όριο για μηνιαία καταβολή φορολογικών υποχρεώσεων», ως ποσοστού στο καθαρό οικογενειακό εισόδημα που απομένει αν αφαιρεθούν στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας και το ποσό ενοικίου!
2. Δίπλα σ' αυτά, ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε ατομικό αφορολόγητο εισόδημα στο ύψος του εκάστοτε επίσημου ορίου της φτώχειας, όπως αυτό καθορίζεται από τις στατιστικές υπηρεσίες του αστικού κράτους και καμιά σχέση δεν έχει με την επώδυνη πραγματικότητα που βιώνει η λαϊκή οικογένεια. Ειδικά για το 2013, ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε το αφορολόγητο να είναι στις 12.000 ευρώ (όσο ίσχυε για τα εισοδήματα μέχρι και το 2010), δηλαδή 24.000 για κάθε οικογένεια, όταν οι στοιχειώδεις ανάγκες για ένα τετραμελές λαϊκό νοικοκυριό δεν μπορούν να ικανοποιηθούν με λιγότερα από 50.000 ευρώ το χρόνο.
3. Πρότεινε «προοδευτική αύξηση του συντελεστή φορολογίας για τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις»,αποφεύγοντας σκόπιμα να διευκρινίσει ποιες θεωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ «πολύ μεγάλες επιχειρήσεις» και με τι συντελεστή έχει σκοπό να τις φορολογήσει αν κυβερνήσει. Εξίσου αόριστος ήταν και με την εξαγγελία για«αυξημένους φορολογικούς συντελεστές για τις τράπεζες», ενώ τάχθηκε υπέρ και της μείωσης του ανώτατου συντελεστή του ΦΠΑ, δίχως όμως και εκεί να προσδιορίσει πόση θα είναι αυτή.
Εμπλουτίζοντας τη γραμμή εξωραϊσμού της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε, σχολιάζοντας την απονομή Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ, ότι το έλαβε «προφανώς γιατί ξέχασε τις ιδρυτικές αρχές της αλληλεγγύης και προχωρά με βία στη φτωχοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων».
Η ΕΕ είχε απ' την ίδρυσή της έως σήμερα αποστολή της τη διασφάλιση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Αλληλέγγυες μεταξύ τους ήταν οι αστικές τάξεις των κρατών - μελών της για την ενίσχυση του κεφαλαίου, της εξουσίας του σε κάθε κράτος - μέλος, στην εφαρμογή, π.χ., των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, στη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην επίθεση ενάντια στους λαούς.
Νέα ψευτοδιλήμματα
Η ομιλία του Αλ. Τσίπρα επιβεβαίωσε ακόμα την επιτόπου στροφή σε ό,τι αφορά στα προεκλογικά πυροτεχνήματα περί κατάργησης των μνημονίων, καθώς δεν περιείχε πουθενά την υπόσχεση με την οποία πήρε λαϊκές ψήφους. Αντ' αυτής, ερμήνευσε την «εντολή που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές» σαν εντολή για«μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ» (!) και για «μεγάλη αλλαγή», αποφεύγοντας να πει περισσότερα, προφανώς επειδή προσαρμόζεται για τη διακυβέρνηση και τη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομίας. Για ανάκαμψή της μιλάει, προβάλλοντας τη στρατηγική του, καθώς η πρότασή του προβλέπει την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα από το δημόσιο.
Ακόμα και το πλαστό δίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», που πλάσαρε έως σήμερα, αντικαταστάθηκε στην ομιλία αυτή από το εξίσου πλαστό «δημοκρατική εκτροπή ή δημοκρατική ανατροπή», συμπληρώνοντας το προαναφερόμενο κίβδηλο δίλημμα με το «εκτροπή από τη συνταγματική τάξη και τη δημοκρατική λειτουργία ή ανατροπή της καταστροφικής πολιτικής».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική στη συγκυβέρνηση για αντιδημοκρατική προώθηση αντεργατικών μέτρων - το είπε και στη Βουλή όταν συζητούσε το νέο μεσοπρόθεσμο. Μόνο που εμφανιζόμενος ως υπερασπιστής της αστικής δημοκρατίας, συγκαλύπτει ότι αυτή ακριβώς προβλέπει και τις κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «εκτροπές». Και καλεί το λαό να υποταχθεί σ' αυτήν. Οσο για την ανατροπή, εννοεί της σημερινής κυβέρνησης, για να πάρει ο ίδιος τη θέση της.
Το ομολόγησε ο ίδιος καλώντας «να διώξουμε όσο το γρηγορότερο αυτή την κυβέρνηση» και να σχηματιστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «με εθνική αποστολή να σταματήσει την καταστροφή και να ανοικοδομήσει μια κατεστραμμένη οικονομία», με άλλο μείγμα διαχείρισης, που προβλέπει ρευστό από το κράτος και τις τράπεζες στους μεγαλοεπιχειρηματίες για ανάπτυξη.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι «οι πολιτικές της λιτότητας εφαρμόζονται παντού, είτε με μνημόνια, είτε χωρίς μνημόνια», αλλά τις επέκρινε απ' τη σκοπιά της «αναποτελεσματικότητας», ως προς τους στόχους δηλαδή της «δημοσιονομικής σταθεροποίησης», που δεν αλλάζει σε τίποτα ότι το χρέος θα το πληρώσει ο λαός, ενώ τα δικαιώματά του ρίχνονται στην πυρά.
Το υπόλοιπο της ομιλίας του αναλώθηκε σε προτάσεις που αφορούν στη λειτουργία των αστικών θεσμών και των φοροεισπρακτικών μηχανισμών του κράτους, επικρίνοντας μάλιστα την κυβέρνηση ότι τους έχει αποδυναμώσει και αυτός είναι ένας απ' τους λόγους που το νέο φορολογικό δε θα μπορέσει να εφαρμοστεί!
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου