Μέτρα που θα κάνουν «κοινωνικά ανεκτή» τη δημοσιονομική προσαρμογή ώστε «να ελεγχθεί η πολιτική αστάθεια και ο διευρυνόμενος ευρωσκεπτικισμός και να αντιμετωπισθούν τα εθνολαϊκιστικά κινήματα, είτε με δεξιά, είτε με αριστερά χαρακτηριστικά», αξίωσε ο Φ. Κουβέλης μιλώντας την Παρασκευή σε εκδήλωση του κόμματός του, επιστρατεύοντας τη βολική θεωρία των δύο άκρων που αποσκοπεί στο χτύπημα κομμάτων και κινημάτων με αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό.
Ταυτόχρονα επιχείρησε να νομιμοποιήσει τη βαρβαρότητα που συνιστά για τους λαούς της Ευρώπης η στρατηγική της ευρωένωσης, κομμάτι της οποίας είναι η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική που στηρίζει η ΔΗΜΑΡ, συμμετέχοντας στην κυβέρνηση.
Ένθερμος συνήγορος της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας τη χαρακτήρισε σαν «το σπουδαιότερο επίτευγμα» μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και κινδυνολόγησε πως το σημερινό «ραγδαία εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον δεν προσφέρεται για μοναχικές πορείες, για "μικρούς - μοναχικούς εθνικούς καβαλάρηδες"». Παρέχοντας άλλοθι στην πολιτική που τσακίζει το λαό, ισχυρίστηκε, στη λογική «το μη χείρον βέλτιστον», πως «ειδικά για την Ελλάδα ο δρόμος εκτός ευρώ θα σήμαινε δραματικό σκηνικό ακραίας φτώχειας»!
Παραδεχόμενος πως η ένταξη στην ΕΕ αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της ντόπιας άρχουσας τάξης, πρόσθεσε πως «η ευρωπαϊκή επιλογή για τη χώρα μας είχε εξαρχής και έχει όχι μόνο οικονομικό, αλλά και στρατηγικό γεωπολιτικό χαρακτήρα. Υπηρετούσε τη Δημοκρατία, τον εκσυγχρονισμό και την ασφάλεια της χώρας», τις απαραίτητες δηλαδή συνθήκες για να ενισχυθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα της αστικής τάξης, στόχους των οποίων ο Φ. Κουβέλης δήλωσε υπέρμαχος και σήμερα, λέγοντας «γι' αυτό θεωρούμε την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ καθοριστικής σημασίας και δεν θέλουμε να τεθεί σε οποιοδήποτε ρίσκο».
Υπό το πρίσμα αυτό χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου για την ανάπτυξη του «ευρωσκεπτικισμού», συνδέοντας όμως αυθαίρετα κάθε άποψη που αντιτίθεται στην ΕΕ με την ενίσχυση «της ξενοφοβίας και την άνοδο της άκρας δεξιάς».
Σαν απάντηση πρόταξε μέτρα που θα βαθύνουν την ευρωενωσιακή ενοποίηση, θα προστατεύουν το νόμισμα, το οποίο σήμερα όπως είπε είναι «απροστάτευτο, εν πολλοίς, κοινό νόμισμα, σε ανισότιμες μεταξύ τους οικονομίες», ώστε η ΕΕ να μην «υποβαθμιστεί στην παγκόσμια σκηνή», να εξακολουθεί δηλαδή να παίζει το ρόλο της, ενισχύοντας τα μονοπώλιά της στην κούρσα του ανταγωνισμού με τα μονοπώλια άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών.
Μην ξεχνώντας την ντόπια αστική τάξη, ο Φ. Κουβέλης εκφώνησε τις αξιώσεις της, ζητώντας απ' την ΕΕ «την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας για δημοσιονομικό συντονισμό με ένα πιο ευέλικτο "Σύμφωνο για το Ευρώ", τη χρονική επιμήκυνση της δημοσιονομικής εξυγίανσης ώστε να σταθεί δυνατή η σύνδεσή της με τη διαδικασία ανάπτυξης». Ακόμα το άμεσο προχώρημα της τραπεζικής ένωσης, την αμοιβαιοποίηση του χρέους, την εκδίπλωση ενός πλέγματος αναπτυξιακών παρεμβάσεων και ειδικά ομόλογα έργου για επενδύσεις σε υποδομές ευρωπαϊκής κλίμακας, κυρίως στους τομείς των μεταφορών και της ενέργειας, μέτρα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας κ.ά.
Κι όλα αυτά - προς αποφυγήν παρερμηνειών - με συνέχιση και μάλιστα «με ένταση» της προσπάθειας «σταθεροποίησης της οικονομίας μας, προώθησης μεταρρυθμίσεων στο κράτος και την οικονομία», με επίτευξη των «δημοσιονομικών στόχων του 2013», δηλαδή με επιτάχυνση όλων των αντιλαϊκών μέτρων.
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου