Με αφορμή "Βαριές καταγγελίες κατά του ΠΑΜΕ από το σωματείο Χαλυβουργών Θεσσαλίας "

 (Αφορμή γι' αυτό το άρθρο στάθηκε αυτή  η ανάρτηση στο fadomduck2.)

Φαίνεται πως το παιχνίδι  "χοντραίνει". Δεν νομίζω βέβαια πως όσοι έχουν "φάει το πεζοδρόμιο με το κουτάλι" περίμεναν να μείνουν με οι..."άλλοι" με σταυρωμένα χέρια. Ότι δηλαδή το ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ κυβέρνησης-πλουτοκρατίας θα άφηνε το ΠΑΜΕ να αλωνίζει ελεύθερα στους χώρους δουλειάς. Και μπορεί η υπόθεση  με τους Χαλυβουργούς να τους αιφνιδίασε, κυρίως η αποφασιστικότητα των εργατών και το μέγεθος της ταξικής αλληλεγγύης, όμως άρχισαν σιγά σιγά να δείχνουν τα δόντια τους.

Εδώ ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Θα ήταν ή  όχι  στριμωγμένος άγρια ο Μάνεσης, όχι πως τώρα δεν είναι, αν και το άλλο εργοστάσιο στο Βόλο είχε κλείσει; Αν στις πύλες του άλλου εργοστασίου ήταν  εργάτες , εργαζόμενοι , αγρότες , γενικά όλη η κοινωνία της Μαγνησίας; Η προοπτική της σίγουρης νίκης θα άνοιγε νέους δρόμους στην ταξική πάλη. Θα διαπίστωνε πλέον και ο πιο δύσπιστος εργάτης , εργαζόμενος, κλπ  ότι η νίκη είναι εφική μόνο μετά από παλαϊκό ξεσηκωμό. Μόνο όταν ο αγρότης είναι δίπλα στον εργάτη  με πραγματικούς όρους. Όταν εφοδιάζει την εργατική οικογένεια με ένα τελάρο φρούτα που γι΄αυτόν έχουν μικρή αξία , αλλά η  διατροφική αξία για την πεινασμένη εργατική οικογένεια είναι τεράστια. Τότε όμως  και έτσι σφυρηλατούνται άλλου είδους σχέσεις ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ  ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ.

Έρχονται λοιπόν αλληλέγγυοι στην πλουτοκρατία ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ-ΠΑΣΚΙΤΕΣ-ΔΑΚΙΤΕΣ και άλλοι πρόθυμοι συνοδοιπόροι ( με το αζημίωτο;) να συνδράμουν την ταλαίπωρη πλουτοκρατία, Να οι σύμμαχοι του ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.  Να ποιοι παίζουν το βρώμικο  και προβοκατόρικο ρόλο του κεφαλαίου. Διαβάστε εδώ

 Να τι δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ στο Ε.Κ. Βόλου, Χ. Κόφφας.  «Οι απεργίες είναι υπέρ των εργοδοτών, γιατί δεν φέρνουν αποτέλεσμα». 

Τρέμουν  όλοι τους την ώρα που η εργατική τάξη  όχι απλά θα ξεσηκωθεί, αλλά θα βρει συμμάχους δίπλα της όλο το λαό.

Να ένα απόσπασμα από τη στήλη του Ριζοσπάστη "Δια του ΤΥΠΟΥ" σχετικό με το ρόλο του Τύπου στο Βόλο.

Ασχετο: Οι σύντροφοι στη Θεσσαλία, όπως και σ' άλλα μέρη της χώρας, μαζεύοντας ένα ένα ευρώ οικονομικές ενισχύσεις προς το ΚΚΕ, ανάμεσα σ' άλλα χρηματοδότησαν και μια αποστολή του «Ριζοσπάστη» στη Μαγνησία, έτσι που να μπορέσουμε από κοντά να μελετήσουμε τους όρους που διεξάγεται η ταξική πάλη. Εκεί, διαβάζοντας στα πλαίσια του μικρόκοσμου μιας πόλης τον τοπικό Τύπο που ελέγχεται άμεσα από τους βιομήχανους και μόνο, παράλληλα με τα γεγονότα που εξελίσσονταν (τη μεγάλη απεργία για τη «Χαλυβουργία»), μπορέσαμε εύκολα να ξεχωρίσουμε ποιος με ποιον. Διαβάζοντας τον «Ταχυδρόμο» της Θεσσαλίας (που παριστάνει την «Ελευθεροτυπία» του Βόλου) ξέρεις ποιος έχει γράψει την ανακοίνωση του εργοδοτικού σωματείου του Μάνεση. Διαβάζοντας τη «Θεσσαλία» (που παριστάνει την εθνική έπαλξη) και παράλληλα την ανακοίνωση των βιομηχάνων της περιοχής, εύκολα διαπιστώνουμε πως είναι ένας ο συντάκτης του «ρεπορτάζ».

Στην επαρχία, ή στο κέντρο, εργάτες αντιπαρατίθενται με τ' αφεντικά τους κι αυτό εκφράζεται και διά μέσου του Τύπου. Οποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό είναι άξιος της υποταγής του.