Αναδημοσίευση από Ριζοσπάστη
1. Μείωση του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ (μεικτά) της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης. Σηματοδοτεί την κατάργηση και της ελάχιστης προστασίας που μπορεί να έχει ο εργαζόμενος. Λύνει τα χέρια των εργοδοτών και ανοίγει την πόρτα για γενικευμένη εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων. Παύουν πλέον να έχουν οποιαδήποτε ισχύ και αξία οι συλλογικές συμβάσεις, αφού δε θα υπάρχει ούτε αυτό το κατώτερο όριο. Στην πράξη, θα δημιουργηθούν μισθοί πείνας, από 300 μέχρι 500 ευρώ.
2. Κατάργηση δώρων γιορτών και αδείας (13ος - 14ος μισθός). Οδηγεί σε αυτόματη μείωση όλων των μισθών κατά 15% και σε αντίστοιχη αύξηση των κερδών των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που θα την καρπωθούν.
3. Κατάργηση όλων των μισθολογικών ωριμάνσεων (τριετίες) που λαμβάνουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Η κατάργησή τους, τρεις στη διάρκεια του εργασιακού βίου, θα οδηγήσει άμεσα σε μείωση των μισθών των εργαζομένων κατά 11%.
4. Επέκταση όλων των μορφών «ελαστικής απασχόλησης». Στόχος είναι η γενικευμένη και καθολική εφαρμογή στις επιχειρήσεις της εκ περιτροπής εργασίας και άλλων μορφών μερικής απασχόλησης.
5. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών. Η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» θα προσφέρει επιπλέον κέρδη στους κεφαλαιοκράτες και θα γκρεμίσει τα ταμεία και άλλους Οργανισμούς (ΟΑΕΔ, ΟΕΚ κ.ά.).
6. Κατάργηση «κανονιστικών ρυθμίσεων» στις πρώην ΔΕΚΟ, που επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα. Στόχος, οι δραστικές μειώσεις μισθών και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου