Δημοσιογράφος :«Εσείς μιλάτε για ενός είδους
κοινωνικοποίηση των τραπεζών. Σας κατηγορούν ότι θέλετε να τις κάνετε
ΔΕΚΟ της δεκαετίας του '80; Τι εννοείτε ακριβώς;
Γιάννης Δραγασάκης :
«...οι τράπεζες έχουν χάσει κεφάλαια ...έχουν απαξιωθεί οι διάφορες αξίες που είχαν οι μετοχές...
άρα στις τράπεζες πρέπει να μπει χρήμα.. το χρήμα δεν μπορούν ή δεν
θέλουν να το βάλουν οι ιδιώτες, άρα θα το βάλει το Δημόσιο, το κράτος,
το οποίο και αυτό δεν έχει τα χρήματα, θα τα δανειστούμε, θα συνάψουμε,
το έχουμε συνάψει ήδη ένα δάνειο 50 δισεκατομμύρια ευρώ... θα χρεωθούμε
λοιπόν ένα δάνειο 50 δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσουμε τις τράπεζες.
Εμείς λέμε τα εξής: δημόσιο χρήμα για εμάς σημαίνει δημόσιος έλεγχος,
δεν μπορούμε να δώσουμε χρήμα και να μην υπάρχει δημόσιος έλεγχος... αφήνουμε ανοικτό το πώς θα ασκηθεί αυτός ο δημόσιος έλεγχος».
«...τι κάνουμε μετά; ...Μετά από 10 χρόνια, 15... 20 χρόνια, όποτε βγούμε από την κρίση...εκεί
λοιπόν έχουμε θέση, εκεί μιλάμε για ένα σύστημα τραπεζών κοινωνικού
χαρακτήρα, κοινωνικοποιημένο, που θα υπηρετεί το δημόσιο
συμφέρον...θέλουμε τράπεζες ειδικού σκοπού θέλουμε και συνεταιριστικές
τράπεζες...
Υπάρχει μια συζήτηση σε όλη την αριστερά...
εκεί είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο... δεν έχουμε πρόβλημα να ακούσουμε και
άλλες απόψεις... μιλάμε πάντως για το μέλλον και ίσως να είναι το
απώτερο μέλλον... θέματα που δεν είναι του αύριο το πρωί αλλά είναι της
επόμενης δεκαετίας, γιατί να μην ανοίξουμε ένα διάλογο να τα συζητήσουμε...».
Πηγή : Ριζοσπάστης
Ρωτάται χτες ο Γ. Μηλιός, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ («ΣΚΑΪ»), πού θα βρουν τα χρήματα για να ασκήσουν την πολιτική που υπόσχονται, αφού μέτρα που υποτίθεται ότι θα εφαρμόσουν και θα αποφέρουν χρήματα στα κρατικά ταμεία, όπως «δίκαιο φορολογικό σύστημα, περιουσιολόγιο, λειτουργία του "πόθεν έσχες", διασταύρωση στοιχείων, ώστε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή» απαιτούν χρόνο, ο οποίος δεν υπάρχει.
Απαντά λοιπόν ο κ. Μηλιός: «Ενδεχομένως την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης από μια προοδευτική κυβέρνηση να απαιτηθούν και κάποια έκτακτα μέτρα (...) σε έναν αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων ας πούμε σε κάποιες χιλιάδες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας θα μπορούσε να φορολογηθεί ο τζίρος τους κατά 1% το οποίο θα απέφερε πάνω από 1 δισ. ευρώ έσοδα στο κράτος. Γνωρίζω ότι η φορολόγηση του τζίρου έχει αρνητικές επιπτώσεις, διότι (...) αυτό θα μετακυληθεί στον καταναλωτή εν τούτοις (...) αυτό θα ήταν ένα ζήτημα το οποίο θα το θέσουμε σε διαβούλευση από τη στιγμή που θα καλέσουμε αυτούς τους επιχειρηματίες να είναι περισσότερο ειλικρινείς (...) αυτό είναι κάτι το οποίο παίζει και στο εξωτερικό. Είναι μια διεθνής τάση της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη και των προοδευτικών δυνάμεων και τέτοια μέτρα θέλουμε να υιοθετήσουμε».
Πηγή : Ριζοσπάστης
Ρωτάται χτες ο Γ. Μηλιός, υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ («ΣΚΑΪ»), πού θα βρουν τα χρήματα για να ασκήσουν την πολιτική που υπόσχονται, αφού μέτρα που υποτίθεται ότι θα εφαρμόσουν και θα αποφέρουν χρήματα στα κρατικά ταμεία, όπως «δίκαιο φορολογικό σύστημα, περιουσιολόγιο, λειτουργία του "πόθεν έσχες", διασταύρωση στοιχείων, ώστε να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή» απαιτούν χρόνο, ο οποίος δεν υπάρχει.
Απαντά λοιπόν ο κ. Μηλιός: «Ενδεχομένως την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης από μια προοδευτική κυβέρνηση να απαιτηθούν και κάποια έκτακτα μέτρα (...) σε έναν αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων ας πούμε σε κάποιες χιλιάδες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας θα μπορούσε να φορολογηθεί ο τζίρος τους κατά 1% το οποίο θα απέφερε πάνω από 1 δισ. ευρώ έσοδα στο κράτος. Γνωρίζω ότι η φορολόγηση του τζίρου έχει αρνητικές επιπτώσεις, διότι (...) αυτό θα μετακυληθεί στον καταναλωτή εν τούτοις (...) αυτό θα ήταν ένα ζήτημα το οποίο θα το θέσουμε σε διαβούλευση από τη στιγμή που θα καλέσουμε αυτούς τους επιχειρηματίες να είναι περισσότερο ειλικρινείς (...) αυτό είναι κάτι το οποίο παίζει και στο εξωτερικό. Είναι μια διεθνής τάση της Αριστεράς σε όλη την Ευρώπη και των προοδευτικών δυνάμεων και τέτοια μέτρα θέλουμε να υιοθετήσουμε».
ηλαδή, λέει ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ ότι ενδεχομένως θα φορολογηθεί ο τζίρος ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων με 1%, αφού διαβουλευτούν μαζί τους. Δηλαδή, θα τους ρωτήσουν, αν συμφωνούν να τους βάλουν φόρο!!! Τόσο ριζικά φιλολαϊκά μέτρα... Και, βεβαίως, γνωρίζοντας πως αυτό θα μετακυλιστεί στους εργαζόμενους. Δηλαδή, ακόμη και αν φορολογήσουν τον τζίρο του κεφαλαίου, το φόρο θα τον πληρώσει ο λαός!
Εδώ ισχύει το «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομος». Οι διαβουλεύσεις με το κεφάλαιο καταλήγουν σ' αυτό που αποτελεί την πραγματική τάση διεθνώς, τα βάρη στους λαούς και όχι στην πλουτοκρατία.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου