H απόφαση της συγκυβέρνησης, σε συνεργασία με την ΕΕ, να οδηγήσει τα αποθεματικά που έχουν απομείνει στα ασφαλιστικά ταμεία σε δεύτερο «κούρεμα» μέσα σε λίγους μήνες, απογυμνώνει ολοκληρωτικά τη Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και από το τελευταίο περιουσιακό στοιχείο. Ο ιδρώτας και το αίμα εκατομμυρίων ασφαλισμένων, μισθωτών του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων, αγροτών θυσιάζονται στο βωμό της αποπληρωμής των δανειστών, των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και των μεγάλων τοκογλύφων του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι συντάξεις, οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, η ελπίδα για ασφαλή γεράματα, τα επιδόματα ανεργίας που δίνονται από χρήματα του ΙΚΑ, δηλαδή των ασφαλισμένων, προς τον ΟΑΕΔ, το χρέος προς τον οποίο έφτασε τα 8 δισ. ευρώ, γίνονται τα λύτρα για τη σταθεροποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας και την έξοδο από την κρίση προς όφελος αυτών που την προκάλεσαν, των ντόπιων και διεθνών επιχειρηματικών ομίλων.
Το δεύτερο, επαίσχυντο «κούρεμα» των αποθεματικών έρχεται να ολοκληρώσει το διαχρονικό έγκλημα της ληστείας των Ταμείων από όλες τις μεταπολεμικές αστικές κυβερνήσεις, που με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς ξεπερνά σήμερα τα 75 δισ. ευρώ. Ετσι, τα αποθεματικά - οι εισφορές των ασφαλισμένων - από καύσιμη ύλη της μεταπολεμικής καπιταλιστικής ανάπτυξης, σήμερα «καίγονται» στην πυρά της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία ξεπρόβαλε μέσα από τα σπλάχνα αυτής ακριβώς της ανάπτυξης. Ανάπτυξη που θυσίασε την εργατική τάξη και το λαό μας και υπονόμευσε τις ίδιες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.
Η απροκάλυπτη αυτή ληστεία έρχεται να προστεθεί στη χρόνια εισφοροδιαφυγή μέσω της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, που εξασφάλιζε πρόσθετα κέρδη στις επιχειρήσεις και που ετησίως, σήμερα, εκτιμάται ότι αγγίζει τα 6 δισ. ευρώ. Προστίθεται στις διαρκείς χαριστικές ρυθμίσεις προς τις επιχειρήσεις για τα χρέη που είχαν στο ΙΚΑ, στην κρατική πολιτική συμπίεσης των μισθών και στην ανεργία που στερούσαν από τα Ταμεία πόρους, στην πρόσφατη ρύθμιση και στο γενικό σχέδιο της κυβέρνησης για παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Προστίθεται στην πάγια κυβερνητική πολιτική που δεν απέδιδε ούτε τους θεσμοθετημένους πόρους, που έφτασε το χρέος μόνο προς το ΙΚΑ στα 12 δισ. ευρώ.
Είναι, λοιπόν, πέρα για πέρα προκλητικό να ισχυρίζεται ο αρμόδιος υπουργός ότι το «κούρεμα» των αποθεματικών δεν είναι τίποτα, αφού έτσι και αλλιώς το κράτος «εγγυάται τις συντάξεις». Αυτά λέγονται τη στιγμή που όλες οι περικοπές στις συντάξεις, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οι μειώσεις στα εφάπαξ επιβλήθηκαν από το κράτος με αυτό ακριβώς το πρόσχημα: Την έλλειψη αποθεματικών και τη δυσμενή οικονομική κατάσταση των Ταμείων. Ενώ τη νέα αφαίμαξη των Ταμείων θα την επικαλεστούν και πάλι για να προβούν σε νέες μειώσεις στις συντάξεις και σε νέες ανατροπές.
Η νέα ληστεία των αποθεματικών είναι αφετηρία και νέων μέτρων σε βάρος των συνταξιούχων και ταυτόχρονα το πρόσχημα για να επιβληθούν. Η ληστεία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων δεν έχει τέλος. Γι' αυτό δεν αρκούν τα μεμονωμένα αιτήματα, ούτε οι αποσπασματικοί αγώνες. Η ίδια η κρίση και η γενική επίθεση που ξετυλίγει το κεφάλαιο στο έδαφος αυτής της κρίσης θέτουν μπροστά στην εργατική τάξη επιτακτικά την ανάγκη για αγώνες που θα αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων και θα δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στην κοινωνία.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου