Ο τίτλος της ανάρτησης αποδίδει ακριβώς την πραγματικότητα που έχει σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δια-βάστε προσεκτικά και θα καταλάβετε. Ιδιαίτερα δε το γράμμα του Γλέζου στον Μελανσόν. Στο τέλος διαβάστε και τις χτεσινές δηλώσεις του Γάλλου "αριστερού"...ηγέτη. Απεικονίζεται πλήρως η τακτική και στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Μαυρίστε τους πριν κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά στο εργατικό -λαϊκό κίνημα.
«Αγαπητέ σύντροφε
Τολμάς να αναδείξεις το γεγονός ότι η δύναμή μας προέρχεται από τις πολλαπλά μπολιασμένες ρίζες μας. Και επέλεξες να το κάνεις αυτό, από μια κάθε άλλο παρά τυχαία πόλη. Από ένα εμβληματικό λιμάνι. Από τη Μασσαλία. Από τη Μεσόγειο.
Απόσπασμα συνέντευξης του Ζαν Λικ Μελανσόν στην ΑΥΓΗΤη Μεσόγειο. Την κατ' εξοχήν θάλασσα-σταυροδρόμι λαών, πολιτισμών, αξιών, θρησκειών, ανταλλαγή αγαθών, τρόπων ζωής. Την "ετερόκλητη Μεσόγειο που παρουσιάζεται ως συνεκτική εικόνα, ως ένα σύστημα όπου όλα ανακατεύονται και ανασυντίθενται μέσα σε μια πρωτότυπη ενότητα", όπως παρατηρεί στην εισαγωγή του βιβλίου "Μεσόγειος" ο Φερνάν Μπροντέλ.
Επέλεξες από τα λιμάνια της Μεσογείου, να απευθύνεις τη μεγαλειώδη προεκλογική σου ομιλία σε πάνω από 120 χιλιάδες πολίτες, από τη Μασσαλία. Την κατεξοχήν πόλη της πολυμορφίας, του πολύχρωμου, της αναίδειας στην εκάστοτε εξουσία, της πόλης που κτίστηκε σε μια ένωση διαφορετικών. "Η Μασσαλία ήταν και είναι μια αποθήκη Ιστορίας, όπως άλλωστε όλα τα μεγάλα λιμάνια του κόσμου", έλεγε πρόσφατα άλλο ένα γνήσιο τέκνο της πόλης, ο Γαλλοαρμένιος σκηνοθέτης Ρομπέρ Γκεντιγκιάν.
Πριν από 2.600 χρόνια ο θαλασσινός Πρωτέας από τη Φώκαια συναντούσε κατά την περιδιάβασή στη λεκάνη της Μεσογείου προς αναζήτηση και δημιουργία εμπορικών κόμβων, την Γκιπτίς, την κόρη ενός φυλάρχου στον κόλπο του Λακιντόν. Το ζευγάρωμά τους έβαλε τα θεμέλια της "πιο γαλλικής από τις πόλεις της Δημοκρατίας μας", όπως εύστοχα είπες, υπογραμμίζοντας ότι "η τύχη μας είναι η μείξη", η διασταύρωση, η επικοινωνία. Ακριβώς δηλαδή τα χαρακτηριστικά της Μασσαλίας αλλά παράλληλα και όλων, εκείνων που αισθάνονται και άνθρωποι της γης τους και πολίτες του κόσμου.
Εκείνων που πράττουν και σκέφτονται με ορίζοντες ανοικτούς προς το μέλλον, επιχειρώντας να ανιχνεύσουν το παρόν των λαών, χωρίς να μένουν προσκολλημένοι στα εργαλεία του χθες, αλλά επιχειρώντας να διαμορφώσουν αυτά του σήμερα. Εκείνων που αναζητούν τον πλούτο όχι στα χρηματιστήρια, τις αγορές ή το παγκοσμιοποιημένο χρήμα, μέσα από δήθεν αντιπροσωπευτικά πολιτικά συστήματα, αλλά που θέλουν να δώσουν την εξουσία στον ίδιο το λαό να την ασκήσει. Σήμερα, που οι καπιταλιστικές βεβαιότητες σαρώνονται από την κρίση, τα αιτήματα για άμεση δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία αποκτούν τεράστια επικαιρότητα.
Άμεση δημοκρατία για την πραγματική εξουσία του λαού, εθνική ανεξαρτησία για την απαλλαγή της Ευρώπης από την επικυριαρχία των ΗΠΑ. Δύο ζητήματα που συστηματικά προβάλλεις, και από τη Μασσαλία και από τη Βαστίλη, βάζοντας τις βάσεις για μια πραγματική αναγέννηση της Αριστεράς, ακριβώς εκείνης που "δεν συμβιβάζεται και βάζει τα όνειρά της πολύ ψηλά". Το κάλεσμά σου για την "εξέγερση των πολιτών" με στόχο τη δημιουργία μιας "Κοινωνικής Δημοκρατίας" αποτελεί ένα βήμα προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας κατά της σημερινής δικτατορίας των αγορών και των αριθμών, της βίας και της τρομοκρατίας. Ένα βήμα ακριβώς στο πνεύμα του ψηφίσματος των Κορυσχάδων ("Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, και ασκούνται από τον ίδιο τον λαό") αλλά και του συντάγματος τ' Απεραθιού.
Η Γαλλία, είπες, "δεν είναι ένα δυτικό έθνος αλλά ένα παγκόσμιο έθνος, που η κοιτίδα του βρίσκεται στη Μεσόγειο", απορρίπτοντας την παραφροσύνη της σύγκρουσης των πολιτισμών και δείχνοντας το δρόμο της αυτονόμησης της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Ευρώπης όλης από τα υπερατλαντικά κέντρα.
Και όλα τούτα δεν πρόκειται για λόγια του αέρα. Λόγια προεκλογικά. Η προεκλογική σου εκστρατεία δεν είναι εκστρατεία των γραφείων, των συνδυασμών στο χαρτί, μίας ή δύο έξυπνων φράσεων. Είναι εκστρατεία έμπνευσης αλλά και πρότασης. Καταγγελίας αλλά και προοπτικής. Ονείρου αλλά και ρεαλισμού.
Έχεις καταφέρει Ζαν Λικ μέσα σε λίγες ημέρες να φέρεις την Αριστερά, και όχι μόνο τη γαλλική, εκεί όπου όφειλε να είναι εδώ και καιρό: Στη θέση του μπροστάρη των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, δίνοντας όμως παράλληλα συγκεκριμένη, χειροπιαστή προοπτική. Επέλεξες, όχι τυχαία, να συμπυκνώσεις την ουσία της πρότασής σου σε μια ομιλία από την πόλη της Μασσαλιώτιδας, από την πόλη που εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το "πιστεύω" του σημερινού αριστερού: την πόλη του ανοίγματος και της γνώσης που προήλθε και από τους ξένους, τους Άραβες, την πόλη της σύνθεσης, την πύλη εισόδου, που πλούτισε μια στέρφα γη. Ιδανικός συνδυασμός για μια Αριστερά που επιμένει στις αξίες της εθνικής ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, κάνει επίκαιρη και αναγκαία την Επανάσταση των Πολιτών!
Ας είναι η επόμενη Κυριακή το ξεκίνημα μιας νέας πορείας για μια νέα Αριστερά, για τους λαούς!»
Αν ο Ολάντ κερδίσει, κάτι που φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις για τον β' γύρο, τι θα σημάνει αυτό για τους συσχετισμούς δυνάμεων στην Ευρώπη, σε σχέση, για παράδειγμα, με το Σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας;
Με τα σημερινά δεδομένα, τίποτε το σημαντικό δυστυχώς. Ο Φρανσουά Ολάντ ανακοινώνει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το δημοσιονομικό Σύμφωνο, αλλά δεν λέει τίποτε για την ουσία του Συμφώνου, που είναι ο γνωστός χρυσός κανόνας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αρνείται στον γαλλικό λαό το δικαίωμα να εκφραστεί κυρίαρχα για το Σύμφωνο με δημοψήφισμα. Είναι υπέρ της δημοσιονομικής λιτότητας και ήδη έχει ανακοινώσει ότι θα φέρει το γαλλικό δημόσιο έλλειμμα σε ισορροπία ώς το 2017. Το μόνο που θέλει να κάνει είναι να προσθέσει μερικές κατασκευές όπως τα ευρωομόλογα, τα οποία δεν αλλάζουν απολύτως τίποτε σε σχέση με την εξάρτηση από τις χρηματοπιστωτικές αγορές που είναι στο επίκεντρο της κρίσης.
Ο Φρανσουά Ολάντ είναι επίσης υπέρ του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και των σχεδίων της τρόικας, που αυτός συνεπάγεται. Αποδέχεται λοιπόν τα σχέδια προσαρμογής που κάνουν αφαίμαξη στους λαούς της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας. Η εγγύτητά του με τον Πιερλουίτζι Μπερζάνι, που ντε φάκτο στηρίζει την κυβέρνηση Μόντι στην Ιταλία, η οποία μόλις ψήφισε την ένταξη του χρυσού κανόνα στο σύνταγμα της χώρας, ή ακόμη και με τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, που ακύρωσαν τη σταθερότητα της απασχόλησης στη Γερμανία και ψήφισαν υπέρ του χρυσού κανόνα, είναι ανησυχητικές ενδείξεις. Ας ελπίσουμε ότι αν είναι μπροστά, ένα καλό αποτέλεσμα του Αριστερού Μετώπου θα τον κάνει να αλλάξει πολιτική. Αλλά για να σας τα πω όλα, κατά τη γνώμη μου, μόνο μια νίκη του Αριστερού Μετώπου θα κάνει τα δεδομένα στην Ευρώπη να αλλάξουν, θα εμποδίσει τα σχέδια της τρόικας και την εφαρμογή του δημοσιονομικού συμφώνου, θα οδηγήσει στην έξοδο από τη συνθήκη της Λισσαβώνας. Κι αν τούτη τη φορά δεν τα καταφέρουμε, σύντομα θα πετύχουμε τον στόχο μας.
Μετά όμως τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου στη Γαλλία ο Μελανσόν δήλωσε:
«Σας καλώ να κινητοποιηθείτε για τις 6 Μαΐου χωρίς να ζητήσετε κανένα αντάλλαγμα, να κινητοποιηθείτε για να νικηθεί ο Σαρκοζί. Σας ζητώ να μην ολιγωρήσετε και να δράσετε σαν να είχατε να εκλέξετε εμένα τον ίδιο στην προεδρία. Είναι πράξη συνείδησης, μη ζητήσετε τίποτα για αντάλλαγμα. Στόχος μας είναι να αναποδογυρίσουμε το τραπέζι, να ανατρέψουμε την τάση στην Ευρώπη που κρατάει και καταπιέζει τους λαούς κάτω από τον άξονα Σαρκοζί - Μέρκελ. Θα πρέπει να τσακίσουμε τον άξονα αυτόν στη Γαλλία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου