Αναξιόπιστοι και καιροσκόποι

Αναδημοσίευση από Ριζοσπάστη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και τι δεν είπε προχτές στη διαδικτυακή του συνέντευξη στο enikos.gr ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας.

-- Ενημέρωσε το ακροατήριό του ότι άλλο η κυβέρνηση και άλλο η εξουσία. Εξηγώντας όμως τι εννοεί, είπε ότι ακόμα κι αν μια συμμαχία της αριστεράς αναδειχτεί στην κυβέρνηση, την εξουσία θα συνεχίσουν να την έχουν οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι και τα ΜΜΕ, οι μιζαδόροι και άλλοι κακοί επιχειρηματίες. Κατηγόρησε μάλιστα τον πρόεδρο του ΣΕΒ ότι δεν έχει ο ίδιος επιχειρήσεις και άρα δε δικαιούται να εκπροσωπεί τους βιομήχανους. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το πρόβλημα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το κεφάλαιο σαν τάξη, που κατέχει τα μέσα παραγωγής, άρα και την εξουσία, αλλά μια χούφτα «κακοί» επιχειρηματίες που στρεβλώνουν τον καπιταλισμό και εμποδίζουν την υγιή επιχειρηματικότητα. Αρα, τι θα κάνει μια κυβέρνηση της αριστεράς; Θα επιβάλει κανόνες για να τονωθεί η υγιής επιχειρηματικότητα, σε βάρος της παρασιτικής, αφού, όπως είπε, στην Ελλάδα άκμασε ο «κρατικοδίαιτος» καπιταλισμός. Ερώτηση: Σ' αυτές τις υγιείς επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι με τι μισθούς θα αμείβονται και τι ασφάλιση θα έχουν; Αυτονόητα, θα αμείβονται με μισθούς πείνας, όπως και σήμερα, με τσακισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα, αφού ο καπιταλισμός θέλει ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και αυτές φτηνούς εργάτες. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει υπηρεσίες στο σύστημα αναπαράγοντας τα ίδια με τα αστικά κόμματα, ότι για την κρίση φταίνε οι κακοί επιχειρηματίες και ότι ο λαός μπορεί να ευημερήσει στον καπιταλισμό αν μπουν κανόνες στην αγορά.

Είπε ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα καταγγείλει το μνημόνιο, διευκρινίζοντας όμως αμέσως ότι θα διαπραγματευτεί για την αποπληρωμή του χρέους. Στα παραπάνω πρόσθεσε και ένα κάρο υποσχέσεις, ότι οι μισθοί, οι συντάξεις και τα εργασιακά δικαιώματα θα επανέλθουν στην προ μνημονίου κατάσταση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία και ξετσιπωσιά απέναντι στο λαό, τον οποίο πιάνει πάνω στην ανάγκη και προσπαθεί με ψέματα να του αποσπάσει την ψήφο. Γιατί μπορεί να γίνει και διαπραγμάτευση, όπως μπορεί να γίνει γενικότερη διαπραγμάτευση στην ΕΕ για το «Σύμφωνο Σταθερότητας» με την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική. Δεν είναι πρώτη φορά που γίνονται αναθεωρήσεις σε αποφάσεις της ΕΕ. Το ερώτημα είναι για ποιον θα γίνει η επαναδιαπραγμάτευση, για το κεφάλαιο ή για το λαό; Η πείρα έχει δείξει ότι καμία φιλολαϊκή διαπραγμάτευση δεν μπορεί να προκύψει μέσα στην ΕΕ. Αλλωστε μια ενδεχόμενη «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, με πυρήνα την αριστερά, έχει για στρατηγικό στόχο την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και αναγνωρίζει την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής σαν μοχλό της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται. Με τέτοιες εξαγγελίες, εκτός από τις πέτρες, γελάνε και τα κοράκια της ΕΕ και της τρόικας, τρίβοντας τα χέρια τους για το γεγονός ότι η «εναλλακτική» κυβερνητική πρόταση στην Ελλάδα, πέρα από τις αστικές δυνάμεις, έρχεται από ένα κόμμα που δηλώνει αριστερό - ριζοσπαστικό και την ίδια ώρα με τη στρατηγική του συνιστά την πλέον ανώδυνη λύση για τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας.

Κατηγόρησε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε ότι δεν ήταν σοσιαλισμός επειδή δεν είχε δημοκρατία. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που υπερασπίζεται το «δημοκρατικό κεκτημένο» της αντικομμουνιστικής και αντιλαϊκής ΕΕ και πασχίζει για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος, το οποίο προφανώς εκτιμά ότι κινδυνεύει από την κλιμάκωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και την άνοδο της ταξικής πάλης. Στον αντίποδα, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει σαν πρότυπο την καπιταλιστική Αργεντινή, όπου η κυβέρνηση κρατικοποίησε την πετρελαϊκή «Repsol» (ανήκε σε ισπανική πολυεθνική), για να την παζαρέψει η ίδια με τους Κινέζους, προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης. Τα ίδια έκανε και στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του '80, κρατικοποιώντας στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις για να τις «εξυγιάνει» και να τις παραδώσει ξανά στους επιχειρηματίες για να βγάζουν κέρδη. Αυτό είναι το όραμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που εχθρεύεται το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, επειδή θέλει τα μονοπώλια στην παραγωγή, δεν θέλει να αλλάξουν οι παραγωγικές σχέσεις προς όφελος αυτών που παράγουν τον πλούτο.

Ζήτησε άφεση αμαρτιών για το Μάαστριχτ, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος ήταν τότε μικρός και δεν έχει ευθύνη για το τι ψηφιζε ο ΣΥΝ. Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο ότι το κόμμα του ψήφισε το Μάαστριχτ το 1992, αλλά ότι και σήμερα υπερασπίζεται την ουσία του, την ιμπεριαλιστική ΕΕ, την οποία μάλιστα προσπαθεί να εξωραΐσει στα μάτια του λαού. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει κόμμα του καπιταλιστικού ευρωμονόδρομου και δεν αμφισβητεί τις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ. Για παράδειγμα, λέει ότι είναι ενάντια στο Μάαστριχτ, που προβλέπει απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας, αλλά στη ΔΕΗ συμφωνούσε με τη μετοχοποίηση, κοροϊδεύοντας ότι η πλειοψηφία των μετοχών μπορεί να παραμείνει στο κράτος, το οποίο, συν τοις άλλοις, είναι των καπιταλιστών και όχι του λαού. Απογειώνοντας διαστροφικά την κοροϊδία, είπε ότι το κόμμα του είναι αυτό που ζητούσε διαγραφή μέρους του χρέους και ότι το ΚΚΕ υιοθέτησε στη συνέχεια την πρόταση για μονομερή διαγραφή όλου του χρέους. Στόχος του δεν είναι μόνο να βγάλει λάδι τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τις απατεωνιές του γύρω από τη διαχείριση του χρέους, ανάλογες με αυτές που προτείνουν και κάνουν η ΕΕ και τα αστικά κόμματα, αλλά να συκοφαντήσει το ΚΚΕ και την πρότασή του για μονομερή διαγραφή του χρέους, με έξοδο από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.

Αυτός είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που ζητάει ενότητα για να πάρει δυο υπουργικές θεσούλες και να χαντακώσει το λαό. Να τον προσπεράσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός σαν δύναμη που πολιτεύεται με ψέματα και αυταπάτες και που δε διστάζει να ψηφοθηρήσει, εκμεταλλευόμενος τα δεινά του λαού. Πανίσχυρο ΚΚΕ για κίνημα που θα πολεμάει στα ίσα τα αντιλαϊκά μέτρα και θα ανοίγει δρόμο για την πραγματική ανατροπή προς όφελος του λαού