Όλα από μια κλωστή

Του Γιώργου Σαρρή

Αυτό που έγινε στην Κύπρο, με την ξαφνική αρπαγή καταθέσεων από τους τραπεζικούς λογαριασμούς που ονομάστηκε «φορολόγηση», δεν είναι απλά «πρωτοφανές».  Είναι η απόδειξη ότι από εδώ και μετά στο σκληρό παιχνίδι που παίζει ο καπιταλισμός για τη σωτηρία του δεν υπάρχουν κανόνες. Όλα μπορούν να συμβούν και μάλιστα απροειδοποίητα από τη μια στιγμή στην άλλη, και μάλιστα ενώ μόλις λίγο πριν τα πιο επίσημα στόματα, όπως το στόμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορεί να έχουν διαβεβαιώσει και «εγγυηθεί» ότι δεν πρόκειται να συμβούν.
Αυτό που έγινε δεν ήταν παρά η νομιμοποίηση μιας νέας τρομακτικής πρακτικής. Δόθηκε νόμιμα το δικαίωμα στην Τρόικα, με απόφαση του Eurogroup, να αρπάζει, αν το θεωρήσει αναγκαίο, όποιο κομμάτι ιδιωτικής ή δημόσιας περιουσίας θέλει, κάποιο Σάββατο πρωί με τη δροσούλα.
Και γι' αυτό δε χρειάζεται φυσικά η άδεια και η συναίνεση κανενός! Ένας εκβιασμός είναι αρκετός. Ή ίσως μια «συνεννόηση» με κάποιους λίγους «αρμόδιους συνομιλητές» είναι αρκετή!

Η Δημοκρατία τους ξεβρακώθηκε για άλλη μια φορά. Με την απόφαση του Eurogroup του Σαββάτου απόδειξαν στην πράξη και το πέταξαν στα μούτρα όλου του κόσμου, ότι η δημοκρατία της ΕΕ και τα περίφημα ιδεώδη τους δεν είναι τίποτα άλλο από  μια στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου που δεν δίνει δεκάρα αν θα τηρηθούν ή όχι τα προσχήματα.

 Με την απόφαση αυτή προειδοποίησαν τους πάντες ότι είναι ικανοί για όλα όταν κρίνουν ότι το σύστημά τους βρίσκεται σε κίνδυνο.

Είπαν απλά σε όλους ότι αυτός ο κόσμος είναι δικός τους και θα τον κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να ρωτάνε τη γνώμη κανενός.

Όποιος μετά και από αυτό εξακολουθεί να τους εμπιστεύεται, φορώντας τα κατάμαυρα γυαλιά του φόβου του, έτσι ώστε να μην ενοχλείται από την αλήθεια που καίει και τυφλώνει όλο και περισσότερο, ας ξέρει τουλάχιστον ότι κάποια στιγμή θα το μετανοιώσει πικρά. Αργά ή γρήγορα  θα χτυπήσουν και τη δική του πόρτα και θα του ζητήσουν τα πάντα. Ακόμη και την ίδια του τη ζωή ή τη ζωή των παιδιών του με ένα γενικευμένο πόλεμο.

Δεν θα πρέπει να υπάρχει φυσικά καμιά αμφιβολία ότι όποτε το κρίνουν σκόπιμο, αν για παράδειγμα υπάρχει κάπου κάποια «απόκλιση» από στόχους, το ίδιο θα κάνουν και εδώ και αλλού.

Εννοείται ότι όποιος έχει ελάχιστη λογική στο κεφάλι του ξέρει ότι οι διαβεβαιώσεις τους ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος(για τράπεζες και καταθέσεις) και ότι έχουν διασφαλιστεί τα πάντα, δεν αξίζουν τίποτα.

Και εξηγώ πολύ σύντομα το γιατί:

1.Δεν ήταν κανείς έτοιμος για κάτι τέτοιο αφού έπρεπε οπωσδήποτε η κίνηση να κρατηθεί όσο πιο μυστική γινόταν.

2. Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια, όπως θα  έπρεπε, το πως μπορούν να «απορροφηθούν» 3 κυπριακές τράπεζες από κάποιο τραπεζικό ίδρυμα όπως γενικόλογα και πρόχειρα ειπώθηκε. Τώρα το ψάχνουν χωρίς να έχουν ιδέα τι σημαίνει αυτό, τι κόστος έχει στην πράξη και αν είναι εφικτό. Γι αυτό άλλωστε συζητούν για το ΤΤ που είναι η «πιο κρατική» τράπεζα και μπορούν να επιβάλουν κάτι τέτοιο. Είναι μάλιστα εντελώς γελοίο αυτό που άκουσα στο ΡΙΚ ότι κάποια τράπεζα μπορεί «να αναλάβει προσωρινά τις 3 τράπεζες»!

3.Ο καπιταλισμός, όπως είναι γνωστό, μπορεί με τη μεγαλύτερη ευκολία να επιτεθεί στον ίδιο του τον εαυτό αν δει ότι μπορεί να έχει κάποιο βραχυπρόθεσμο κέρδος. Και αυτή τη στιγμή είναι πάρα πολλοί αυτοί που έχουν ανάγκη από κάποιο βραχυπρόθεσμο κέρδος, ενώ και από τους άλλους κανείς δεν απεχθάνεται την κερδοσκοπία. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη στιγμή ασκούνται πιέσεις σε «οίκους» και κερδοσκόπους να μην προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν κερδοσκοπικά την κατάσταση που δημιουργείται.

Με λίγα λόγια κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδράσουν οι αγορές και οι κερδοσκόποι που μπορούν πολύ εύκολα να σπείρουν τον πανικό αν το θελήσουν.

4. Με την κίνηση αυτή, το Eurogroup έστειλε ένα πολύ λάθος μήνυμα στους καταθέτες και τους «επενδυτές» γεμίζοντάς τους με αβεβαιότητα σε μια πολύ κακή και επικίνδυνη στιγμή. Αυτό δεν μπορεί παρά να έχει άμεσα αποτελέσματα σε πολλά επίπεδα.

5.Η Ρωσία είναι φυσικά εξοργισμένη από αυτό που έγινε που στρέφεται εναντίον πολλών Ρώσων επενδυτών και πολιτών που ενεργοποιούνται στο νησί και κινούν την κυπριακή οικονομία. Μια πρώτη εκτίμηση μιλάει για 3,5 δισ. χαμένα για τους Ρώσους. Αν αυτό είναι το 10% των ρωσικών κεφαλαίων(35 δίσ.). Καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να προκληθεί.

6. Είναι σίγουρο από όλα τα παραπάνω, τα οποία φυσικά είχαν υπόψη τους αυτοί που αποφάσισαν την κίνηση, ότι πρόκειται για επικίνδυνη κίνηση πανικού που θα προτιμούσαν ίσως να την έχουν αποφύγει.

Οι λύσεις όμως εντός του συστήματος μοιάζουν να λιγοστεύουν και το σύστημα είναι αναγκασμένο να γλιστράει σε βίαιες «λύσεις» και στη βαρβαρότητα.

Είναι ολοφάνερο ότι το σύστημά τους κρέμεται πλέον από πολύ λεπτές κλωστές, πού όταν σπάσουν μπορούν να  σαρώσουν επικίνδυνα χώρες, οικονομίες, λαούς και ζωές.

902.gr