Για το κύρος του ΠΑΜΕ και τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα

Είναι καθαρό ότι η τακτική, η γραμμή, η στρατηγική ενός κόμματος (πολύ περισσότερο αν μιλάμε για την τακτική και τη στρατηγική ενός επαναστατικού κόμματος) δεν κρίνεται με κριτήριο μόνο ή κυρίως την ψήφο.

Δεν κρίνεται από τα εκλογικά αποτελέσματα, ή από τα αποτελέσματα σε κάποιες αρχαιρεσίες συνδικάτων. (Αν αυτό ίσχυε, τότε οι πολιτικές των αστικών κομμάτων, των αστικών κυβερνήσεων που επικυρώνονται μέσω των εκλογών με την ψήφο της πλειοψηφίας των εργαζομένων είναι και σωστές και δίκαιες και φιλολαϊκές. Πράγμα που βέβαια δεν ισχύει).

Επειδή, όμως, στον προσυνεδριακό διάλογο ορισμένοι σύντροφοι-σες, αλλά και ορισμένοι φίλοι, προκειμένου να στηρίξουν τις απόψεις τους, τη διαφορετική τους γνώμη με τις Θέσεις της ΚΕ και να τεκμηριώσουν, μάλιστα, τη δήθεν απομόνωση του Κόμματος ως απόρροια της «σεχταριστικής» και «λαθεμένης», υποτίθεται, γραμμή της ΚΕ, επικαλούνται με τρόπο αυθαίρετο, πτώση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων (σωματείων - Εργατικών Κέντρων - Ομοσπονδιών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) μείωση του κύρους του, είναι χρήσιμο να γίνουν γνωστά ορισμένα στοιχεία από τους συσχετισμούς (τα οποία ήταν και είναι βεβαίως στη διάθεση όσων ήθελαν και θέλουν να τα αξιοποιήσουν) για να μη γίνονται αυθαίρετες υποθέσεις και να μη στηρίζονται απόψεις σε στοιχεία που καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχουν.

Στο σύνολο του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στα προηγούμενα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είχαν ψηφίσει συνολικά 785.617 εργαζόμενοι -ες και στα τελευταία 633.414. Μείον 152.203 εργαζόμενοι.

Στη ΓΣΕΕ στο προηγούμενο συνέδριο είχαν πάρει μέρος 480 αντιπρόσωποι σύνεδροι εκπροσωπώντας 463.745 εργαζόμενους. Στο τελευταίο συνέδριο πήραν μέρος 423 αντιπρόσωποι σύνεδροι, εκπροσωπώντας 347.616 εργαζόμενους. Δηλαδή 116.000 λιγότερους.

Στην ΑΔΕΔΥ (τα στοιχεία είναι από τις 14 μεγαλύτερες Ομοσπονδίες που εκπροσωπούν το 80% της ΑΔΕΔΥ γιατί δεν έχει κάνει πρόσφατα συνέδριο) είχαν ψηφίσει πριν 321.872 εργαζόμενοι και τώρα έχουν ψηφίσει 285.798 εργαζόμενοι. Μείον 36.305 εργαζόμενοι.

Προκύπτει μείωση συνολικά της συμμετοχής των εργαζομένων στα συνδικάτα, που οφείλεται κυρίως στην κρίση, στο κλείσιμο εργοστασίων, στις απολύσεις κ.λπ, αλλά αντανακλά και μείωση του κύρους των συνδικάτων κυρίως από τη στάση και τη δράση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Στους διπλανούς πίνακες αποτυπώνονται οι συσχετισμοί των παρατάξεων σε ΓΣΕΕ (πίνακας 1) και ΑΔΕΔΥ (πίνακας 2).

Στη ΓΣΕΕ, από οικοδόμους, κλωστοϋφαντουργούς, από Εργατικά Κέντρα και περιοχές όπου υπάρχει κλείσιμο εργοστασίων στο συνέδριο ήταν πάνω από 15 λιγότεροι αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ. Μόνο από τους οικοδόμους 7 λιγότεροι. Το κενό αναπληρώθηκε από το κέρδισμα αντιπροσώπων σε άλλες οργανώσεις.

Οι δυνάμεις που στηρίζει το ΠΑΜΕ, παρά το ότι βασικοί κλάδοι όπως οικοδόμοι, μέταλλο, καπνός, κλωστοϋφαντουργία, που είχε σημαντικές δυνάμεις δέχτηκαν και δέχονται ισχυρό χτύπημα από την καπιταλιστική κρίση, συγκρατούν δυνάμεις και σε αρκετές περιπτώσεις ενισχύονται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Στις περισσότερες ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα έχει αύξηση. Ανάμεσα στις άλλες και σε βασικές όπως του Επισιτισμού Τουρισμού (+5.72%), Φαρμάκου (+16,80%), Τύπου - Χάρτου (+9,52%), ΟΤΟΕ (+2,85%), ΟΜΕ -ΟΤΕ (+2,72%), ΟΣΕΓΟ (+8,46%), Ιδιωτικών υπαλλήλων (+2,23%), Λογιστών (+8,08%), ΔΕΥΑ (+4,27%), Ιατρικών επισκεπτών (+6,45%), Τροφίμων και ποτών (+2,23%) κ.ά. με σημαντική αύξηση των ποσοστών του.

Αύξηση, επίσης, σημειώνει και στο σύνολο των Εργατικών Κέντρων. Σε αρκετά από αυτά με σημαντικά ποσοστά. Οπως του Βόλου (+7,26%), Τρικάλων (+10,08%), Ηρακλείου (+4,74%), Ιωαννίνων (+7,36%), Ναυπάκτου (+8,81%), Πτολεμαΐδας (+7,16%), Πρέβεζας (+3,40%), Αγρινίου (+3,40%), Μεσολογγίου (+20,72%), Εύβοιας (+8,25%), Εβρου (+6,74%), Κέρκυρας (+2,98%), Λαυρίου (+15,17%), Καρδίτσας (+2,86%), Θεσπρωτίας (+34,69%), Λευκάδας (+20,68%), Γρεβενών (+10,52%), Ξάνθης (+6,77%) κ.ά. Σε αρκετά Εργατικά Κέντρα εκλέγει για πρώτη φορά αντιπροσώπους για τις διοικήσεις και τα συνέδρια.

Από τους συσχετισμούς των παρατάξεων προκύπτουν εσωτερικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις παρατάξεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Πτώση της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ και αύξηση των δυνάμεων της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΡΙΖΑ) και δημιουργία νέου σχήματος στη ΓΣΕΕ από δυνάμεις που έφυγαν από την ΠΑΣΚΕ (Φωτόπουλος).

Παρά τις ενέσεις, ιδιαίτερα των εργοδοτών, αλλά και των άλλων παρατάξεων μέσω κοινών ενιαίων ψηφοδελτίων κ.λπ. στις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης, αυτές, στον ιδιωτικό τομέα παραμένουν μικρές και η έκφρασή τους δεν είναι αποτέλεσμα της γραμμής πάλης, αγωνιστικής στάσης για τα προβλήματα, αλλά δράσης της εργοδοσίας, ανοιχτής ή και συγκαλυμμένης στήριξης. (π.χ. Σούπερ Μάρκετ - Ναυτιλιακοί κ.λπ.)

Τα παραπάνω ποσοστά δείχνουν βεβαίως τις γενικές τάσεις και επιβεβαιώνουν τη γενική άνοδο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, διαψεύδοντας διαφόρους καλοθελητές.

Δεν μπορούν όμως να δείξουν πως η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, η άνοδος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, είναι μια πολύ σκληρή και με θυσίες ιδεολογική οργανωτική σύγκρουση. Αναμέτρηση με τους μηχανισμούς της εργοδοσίας των πολυεθνικών, του κράτους και των αστικών κομμάτων, των οπορτουνιστικών δυνάμεων και με πολλούς ακόμα φανερούς και κρυφούς κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς. Ολη την έκταση και το περιεχόμενο της σύγκρουσης των δύο γραμμών στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Οσοι παλεύουν καθημερινά, για να έρθουν αυτά τα αποτελέσματα ξέρουν από πρώτο χέρι, πολύ καλά, πόσος κόπος πόσο τρέξιμο χρειάζεται. Με τι μηχανισμούς με τι αντιλήψεις αντιπαρατέθηκαν οι δυνάμεις μας, τι εμπόδια χρειάστηκαν να ξεπεραστούν, για να μαζικοποιηθούν σωματεία σε σούπερ μάρκετ, σε ξενοδοχεία, σε εργασιακά γκέτο σε 10άδες κλάδους. Για να βελτιώσεις τους συσχετισμούς σε κλάδους όπως στνο Επισιτισμό - Τουρισμό, στο Φάρμακο, στον Τύπο - Χαρτί, στους Ιδιωτικούς Υπάλληλους, στα Τρόφιμα - Ποτά, στους ιατρικούς επισκέπτες κ.ά.

Αλλά και σε σωματεία και κλάδους όπως των τραπεζοϋπαλλήλων - της ηλεκτρενέργειας - των τηλεπικοινωνιών - της ιδιωτικής εκπαίδευσης - των ΕΛΤΑ και των ταχυμεταφορών - της ΕΥΔΑΠ και άλλους κλάδους που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν άνοδο και μάλιστα πολύ μεγαλύτερη από το γενικό μέσο όρο.

Ούτε, βέβαια, η μείωση των αντιπροσώπων σε κλάδους όπως των κατασκευών, της κλωστοϋφαντουργίας δέρματος, κάποιων Εργατικών Κέντρων όπως του Λαυρίου, της Φωκίδας, της Νάουσας, που η κρίση τσακίζει κόκαλα δείχνει από μόνη της πόσο δύσκολο είναι, πόσο τρέξιμο και δουλειά χρειάζεται και πόσες θυσίες απαιτούνται για να κρατάς σε λειτουργία σωματεία και να βελτιώνεις τη δράση τους, να καταφέρνεις να συγκρατείς αξιόλογες δυνάμεις και μέσα σε αυτήν την κατάσταση να έχεις τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Χωρίς βέβαια να υποτιμούνται οι αδυναμίες, τα κενά και οι καθυστερήσεις της δουλειάς μας που επιδρούν και που στις θέσεις της ΚΕ σημειώνονται.

Το αυξημένο κύρος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η οργανωτική του ικανότητα και η ικανότητά του να συσπειρώνει, προκύπτουν εκτός των ποσοστών και από το ότι:

Δεν υπήρξε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα στους χώρους δουλειάς, που οι δυνάμεις του να μην πρωτοστάτησαν και με θυσίες στην πάλη γι' αυτά και στην οργάνωση των εργαζομένων. Πριν από όλα μιλάμε, βέβαια, για τις δυνάμεις του Κόμματος.

Αυξήθηκε κατά πολλές 10άδες ο αριθμός των σωματείων, όπου το ΠΑΜΕ έχει πλειοψηφία και είναι ενταγμένα σε αυτό, όπως και ο αριθμός των σωματείων όπου δεν έχει πλειοψηφία και συνεργάζονται μαζί του, καθώς και ο αριθμός των σωματείων που απέσπασε από τις άλλες δυνάμεις από το προηγούμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Δημιουργήθηκαν με πρωτοβουλία των δυνάμεών του πολλές 10άδες νέα σωματεία.

Κάτω από την πίεση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ έγιναν το 2009 έως το 2012, 22 πανελλαδικές απεργίες, που η όποια επιτυχία τους οφείλεται καθοριστικά, και σε ορισμένους κλάδους αποκλειστικά, στη δράση των δυνάμεών του, καθώς και απεργιακές συγκεντρώσεις που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ υπερτερούσαν κατά 2 και 3 φορές και χωρίς τις δυνάμεις του δε θα μιλούσαμε καν για απεργιακές συγκεντρώσεις.

Επίσης, έγιναν από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ 39 πανελλαδικά συλλαλητήρια, δηλαδή με συγκεντρώσεις ταυτόχρονα σε όλες τις πόλεις της χώρας για διάφορα ζητήματα.

Πώς έγιναν αυτά; Χωρίς το Κόμμα και το ΠΑΜΕ να διαθέτουν κύρος; Χωρίς δεσμούς των μελών και στελεχών μας με ευρύτερο κόσμο; Χωρίς ο λόγος, η δράση και στάση μας να επιδρά;

Επαναλαμβάνουμε ότι οι συσχετισμοί από μόνοι τους δεν κρίνουν την ορθότητα της στρατηγικής ενός επαναστατικού κόμματος. Ετσι και αλλιώς όμως, από πουθενά δεν προκύπτει μείωση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και του κύρους του, για να μπορούν ορισμένοι με τρόπο αυθαίρετο να προσπαθούν να τεκμηριώσουν τις απόψεις τους για δήθεν απομόνωση του ΠΑΜΕ και του Κόμματος από τους εργαζόμενους.
Πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γιώργος ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ
Μέλος της ΚΕ και του Τμήματος για την εργατική και συνδικαλιστική δουλειά