Kαι οι 2 περιπτώσεις είναι αποσπάσματα είδησεων που δημοσιεύτηκαν στο 902..gr σήμερα. Εύκολα κάποιος θα διακρίνει ότι και στις 2 περιπτώσεις το "συνδικάτο" παίζει στο γήπεδο που γουστάρουν να παίζουν τα μονοπώλια.
Περίπτωση 1η
Τα σωματεία Unite και Unison (δύο από τα μεγαλύτερα βρετανικά συνδικάτα ) δήλωσαν τη Δευτέρα ότι συνεργάζονται με το TUC (Trades Union Congress) για να ιδρύσουν τους «Συνδικαλιστικούς Μετόχους» (Trade Union Share Owners), ένα σύστημα ώστε να χρησιμοποιήσουν τα ταμεία συντάξεων του προσωπικού τους για επενδύσεις με το παραπάνω σκεπτικό.
Η ΓΓ του TUC, Φράνσις Ο' Γκρέηντι είπε ότι το σχέδιο σηματοδοτεί μια νέα προσέγγιση για τα συνδικάτα. «Από τώρα και στο εξής, τα TUC, Unite και Unison θα ψηφίζουν με τη γραμμή μας στις ετήσιες συνελεύσεις των μετόχων των εταιρειών», και πρόσθεσε ότι «είναι καιρός να δοθεί μια δόση πραγματικότητας στις Βρετανικές εταιρικές αίθουσες συνεδριάσεων για να κάνουμε τη διαφορά και να ενθαρρύνουμε μια νέα και πιο υπεύθυνη εταιρική Βρετανία»..
Περίπτωση 2η
Συγκεκριμένα, απειλές απόλυσης και ποινικές διώξεις αντιμετωπίζουν 8 συνάδελφοι τους που αντιστέκονται μαζί με τους συναδέλφους τους στα σχέδια της εργοδοσίας, που εκτός από το κλείσιμο του εργοστασίου, θα φέρουν συνολικά 8.000 απολύσεις. Οι εργάτες του Ολνέ (αυτοκινητοβιομηχανίας «Πεζό») βρίσκονται ήδη 2 μήνες σε απεργία. Τελικά οι εργάτες έφυγαν από το χώρο μετά την υπόσχεση του υπουργείου ότι αντιπροσωπεία του θα τους συναντούσε αργότερα μέσα στη μέρα.
Για άλλη μια φορά, χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση και στάση της συνδικαλιστικής ηγεσίας της CGT, που ναι μεν δε συμφώνησε στο κλείσιμο και το σχετικό σχέδιο αναδιάρθρωσης της εταιρείας, αλλά εναποθέτει τις ελπίδες των εργατών στην αστική δικαιοσύνη, δηλώνοντας ότι «το δικαστήριο θα διαπιστώσει την ανεπάρκεια του σχεδίου αναδιάρθρωσης της εταιρείας», χωρίς να λέει κουβέντα για τον πραγματικό λόγο για τον οποίο γίνεται η αναδιάρθρωση κι οι απολύσεις.Οι Γάλλοι βιομηχανικοί εργάτες μπορούν να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα από την πάλη τους ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης-εργοδοσίας, όσο κι από τη στάση των συμβιβασμένων ηγεσιών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να μην ανεχτούν το θάψιμο των δικαιωμάτων τους, να διεκδικήσουν οι ίδιοι να γίνουν αφέντες του πλούτου που παράγουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου